ἐπ-άνω

[903] ἐπ-άνω, oben darüber, darauf; ἐπάνω κατακεισόμεϑα Ar. Lys. 773; Her. 1, 179; ὥσπερ ϑριγκὸς ἐπάνω κεῖσϑαι Plat. Rep. VII, 534 e; ὁ ἐπάνω, der Obere, Legg. VIII, 844 c; auch c. gen., ἐπάνω αὐτῆς οἰκεῖν Phaed. 109 d; χρημάτων ἐπάνω εἶναι D. L. 6, 28, das Geld verachten; ἐπ. τῆς κακίας γέγονε Plut. adv. St. 10. – Von der Verwandtschaft, πρόγονοι καὶ πατέρες καὶ τούτων ἐπάνω Dem. 50, 7. – Im Buche, oben, ἐν τοῖς ἐπάνω εἴρηται, ist im Obigen, im Vorhergehenden gesagt, Xen. An. 6, 3, 1; τὰ ἐπάνω λεχϑέντα Strab. II p. 115 u. A. – Auch von der Zeit, früher, ἐν τοῖς ἐπ. χρόνοις D. S. 16, 42; LXX. – Ueber, mehr als, ἠδύνατο πραϑῆναι ἐπάνω τριακοσίων δηναρίων N. T.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 903.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: