ἐφ-ετός

[1116] ἐφ-ετός, adj. verb. zu ἐφίημι, wonach gestrebt wird, wünschenswerth, Arist. phys. ausc. l, 9 u. Folgde, wie Plut. Is. et Os. 57 τοῦ πρώτου ἐραστοῦ καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου u. non posse suav. v. sec. Epic. 8 τὸ ἐφετὸν καὶ τὸ αἱρετόν. – Adv. ἐφετῶς, Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1116.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: