ἐφ-ηβάω

[1116] ἐφ-ηβάω, ion. ἐπηβάω, heranwachsen, ein ἔφηβος werden; οὔτ' ἐν τροφαῖσιν οὔτ' ἐφηβήσαντά πω Aesch. gpt. 647, weder in der Kindheit, noch da er heranwuchs; ἐς ὃ ἐπήβησαν οἱ παῖδες Her. 6, 83; im med., ἀντὶ δὲ τῶν ἀποϑανόντων ἕτεροι καὶ ἐφηβήσονται καὶ ἐπιγενήσονται Xen. Cyr. 6, 1, 12.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1116.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: