ἑπτά-λοφος

[1012] ἑπτά-λοφος, siebenhügelig, ἄστυ, Cic. Att. 3, 5; Plut. qu. Rom. 69.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1012.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: