ἔκ-φρων

[786] ἔκ-φρων, ον, von Sinnen, sinnlos, außer sich; ἔνϑεος Plat. Ion 534 b; βακχεῖαι Legg. VII, 790 e; ἔκφρονα ποιεῖ Rep. III, 402 e; καὶ παραπλῆγες Dem. 19, 267; von den Bacchantinnen u. den Priestern der Cybele, Diosc. 11 (VI, 220); Paul. Sil. 58 u. a. Sp. Auch adv. ἐκφρόνως.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 786.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: