ἴσχω

[1274] ἴσχω, verstärkte Form von ἔχω, nur praes. u. impf., halten, anhalten, zurückhalten, hemmen, Hom. u. Folgende; τινά τινος, Il. 5, 90; vgl. Eur. Hel. 1656; οὐδ' ἄρ' ἔτι Ζεὺς ἴσχεν ἑὸν μένος Hes. Th. 687; ἴσχειν δ' οὐκέτι πηγὰς δύναμαι δακρύων Soph. Ant. 796; φϑόνον, αἰετοῦ ῥόμβον, Pind. P. 9, 29 I. 3, 65; ἴσχε στόμα Eur. Herc. Fur. 1244; μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτω Ar. Vesp. 1264; ἴσχω τινὰ μήHer. 1, 158; καὶ ἐμποδίζω Plat. Crat. 416 b; ὅ, τι τὸ ἴσχον εἴη, was das Hinderniß sei, Xen. An. 6, 3, 13; festhalten, halten, λαβὼν ἴσχε Soph. Ai. 574; ἐπιστήμην, im Ggstz von ἀφιέναι, Plat.;παῖδας, Kinder haben, bekommen, Her. 5, 41; ἐν γαστρὶ ἴσχειν, schwanger sein, Hippocr.; – das Schiff wohin halten, anlanden, Ap. Rh. 2, 389; Thuc. 7, 35. 2, 91. In den andern Bdtgn von ἔχω ist es selten gebraucht (s. ἔχω), z. B. εὖ ἴσχων τὸ σῶμα Plat. Rep. III, 411 c; πράγματα χαλεπώτερον ἴσχοντα Thuc. 7, 50. – Med. an sich halten, ἴσχεσϑ' Ἀργεῖοι, μὴ φεύγετε Od. 24, 54, vgl. Il. 2, 247; ἴσχεσϑε πτολέμου, lasset ab vom Kampf, Od. 24, 531. So auch act., sc. ἑαυτόν, ἴσχε Aesch. Ch. 1048, halte dich, bleibe; χειμῶνος ἴσχουσιν οἱ ποταμοὶ ὀλίγοι τε γίγνονται Arr. An. 5, 9, 8. – Pol. 5, 26, 13 τάλαντον ἴσχειν, halten, werth sein; – ἴσχετο ἐν τούτῳ, dabei blieb es, es blieb beim Alten, der Vertrag kam nicht zu Stande, Xen. An. 6, 1, 9.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1274.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: