ὀνομαστί

[349] ὀνομαστί, namentlich, mit Namen; λέγειν, Her. 6, 79; Antiph. 6, 23; παρακαλεῖν, Xen. An. 6, 3, 24; vgl. Thuc. 7, 69; ἐπέγραψαν ὀνομαστὶ τὰς πόλεις, 1, 132; ἀνακαλεῖν, Arr. An. 2, 7, 11; a. Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 349.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: