ὄρτυξ

[388] ὄρτυξ, υγος, ὁ, die Wachtel; Her. 2, 77; Ar. Av. 707 Pax 768; Plat. Lys. 211 e; Xen. Mem. 2, 1, 4; vgl. Ath. IX c. 47. – Auch ein Kraut, sonst στελεφοῠρος, Theophr.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 388.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: