ὑπό-πυῤῥος

[1230] ὑπό-πυῤῥος, etwas röthlich; Arist. H. A. 9, 14; Plut. Cat. min. 1; Ath. VIII, 333 c.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1230.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: