ῥυπαρός

[852] ῥυπαρός, schmutzig; ῥυπαρὸν ἄρτον ἐσϑίειν, Pol. 37, 3, 12; τριβώνιον, Plut. Phoc. 18; nach Moeris hellenistisch für das att. οἰσυπηρός; übertr., schmutzig geizig, filzig, καὶ ἀνελεύϑεροι, Ath., καὶ ἄτιμος, D. Hal. – Adv., ῥυπαρῶς δικάσαι, Pallad. 137 (X, 48).

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 852.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: