ῥυτωρ

[854] ῥυτωρ, ορος, ὁ, 1) der Zieher, Spanner, χρυσέων τόξων, Apollo, Ar. Th. 108. – 2) Retter; λιμοῠ καὶ ϑανάτου, Erretter vom Hunger und Tode, Leon. Al. 29 (IX, 351); κόμης ῥύτωρ κεκρύφαλος, Ep. ad. 115 (VI, 280); βουκολίων, heißt Pan, 125 (VI, 37), der Wächter, Beschützer.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 854.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: