dē-verto (altlat. dē-vorto), vertī (vortī), versum ... ... ab Ereto eo (dahin), Liv.: longius, Curt.: ab Aegypto in Africam, Curt.: in Pamphyliam, Liv.: Massiliam, Cic.: Ravennam, Tac.: ad domum ...
in-venio , vēni, ventum, īre, I) auf ... ... . 3, 4, 7: im Passiv mit dopp. Nom., P. Scipio Africanus mortuus in cubiculo inventus est, Liv. epit. 59 extr. – 2) ...
ex-surgo (exurgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich in ... ... Indico mari exsurgit, Plin.: Taurus ab Eois litoribus exsurgens, Mela: in iuga exsurgens Africa, Mela: summa (petrae) in acutum cacumen exsurgunt, Curt. – von ...
fōrmula , ae, f. (Demin. v. forma), I) ... ... , wie bei anderen, unter die B. aufnehmen, Liv.: nationem od. Africam in provinciae formulam redigere, zu einer Provinz machen, Vell. – b) ...
ex-curro , cucurrī u. currī, cursum, ere, I) intr ... ... wohin? = einen Einfall machen, omnibus portis, Liv.: ex Africa, Cic.: in fines Romanos, Liv. – c) einen Ausflug, einen ...
ēlogium , iī, n., die Aussage, der ... ... scriptus esset, Ulp. dig. 37, 10, 1. § 9; vgl. African. dig. 28, 2, 14. § 2. – u. ultimum ...
invicem u. getrennt in vicem (in u. ... ... Liv. – dah. e) dagegen, requiescat Italia, uratur inv. Africa, Liv.: habes res urbanas; inv. rusticas scribe, Plin. ep. – ...
prōsper u. prōsperus , a, um (pro u. ... ... Liv.: eventus, Curt.: eventus (Plur.) rerum, Lact.: prosperus illius in Africam transitus, Val. Max.: tesserarum iactus, Liv.: oratorum actiones, Vorträge, die ...
orbitās , ātis, f. (orbus), I) das Beraubtsein ... ... Plaut., Cic. u. Liv.: ne opibus et orbitate Silanae maritus poteretur (Africanus), Tac.: v. Verwitwetsein, der Witwenstand, Iustin. 2, ...
per-veho , vēxī, vectum, ere, I) etwas ... ... = hinfahren, -reiten, -kommen, usque ad oppidum, Enn.: in Africam, Vell.: in portum (bildl. ), Cic.: Chalcidem, Liv.: cum classe ...
integrē , Adv. (integer), unversehrt, I) in physischer usw. Hinsicht = unverderbt, sprachrichtig, rein, dicere, Cic.: loqui ... ... in privatorum periculis caste integreque versari, Cic.: ubi integre sancteque egit, Tac.: Africam integerrime administrare, Suet.
al-lātro (ad-lātro), āvī, ātum, āre, anbellen, ... ... 6, 9: alqm usque et usque, Mart. 5, 60, 1: magnitudinem Africani, den großen Scipio (Afrikanus) angeifern, Liv. 38, 54, 1: ...
amātrīx , īcis, f. (Femin. zu amator, s. ... ... 517. Apul. apol. 78 u. 85. – attribut., am. Africa, das buhlerische A. = die Buhle aus A., Plaut. Poen. ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... Kraft zum Ausschlage einlegten), rem omnem inclinaturos, Liv.: haud parvum et ipsi tuendae Africae m. (Beihilfe von großem Ausschlage für die V. v. A.) ...
cōnsecro , āvī, ātum, āre (con u. sacer), ... ... ), Mela. – m. ad u. Akk., P. Africanus veterem Carthaginem nudatam tectis atque moenibus ad testificandam nostram victoriam, ad aeternam hominum ...
antīquus , a, um (andere Schreibart für anticus v. ... ... accepi; igitur antiquissimae cuique respondebo, Cic.: causa antiquior memoriā tuā, Cic.: Scipio Africanus antiquior (der ältere), Gell. 4, 18, 1. – subst., ...
auxilium , ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. ... ... , es ist H. bei jmd. zu finden, Caes.: evocare alqm ex Africa in auxilium, Suet.: extremum auxilium experiri, Caes.: serum auxilium perditis erat, ...
ex-īstimo (ex-aestumo, ex-īstumo), āvī, ātum ... ... Infin., qui semel in gestu peccavit, non continuo existimatur nescire gestum, Cic.: Africano vim attulisse existimatus est, Cic.: disciplina in Britannia reperta esse existimatur, Caes.: ...
dē-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) abzeichnen, abschreiben ... ... verteilen, einreihen, libertinos in quattuor urbanas tribus, Liv.: veteres milites voluntarios ex Africano exercitu in legiones, Liv.: cum ante equites in suam quisque gentem describerentur seorsus ...
prō-tenus u. prōtinus , Adv. (vgl. über ... ... legiones suas pr. adducere, Plaut.: Laodiceam pr. ire, Cic.: pr. in Africam transducere exercitum iubet, Caes.: ut... pr. ex urbe profugeret, Caes.: ut ...
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro