perniciālis , e (pernicies), verderblich, tödlich, den Untergang bringend, discidium, Lucr.: proelia ceteris animalibus pernicialia, Plin.: pernicialia et brassicae cum vite odia (sunt), Plin.
im-meditātus , a, um (in u. meditatus), ungekünstelt, kunstlos, natürlich, incessus, Apul. met. 2, 2: multorum animalium immeditati sonores, Apul. flor. 17. p. 26, 21 Kr.
dictātōrius , a, um, zum Diktator gehörig, diktatorisch, des Diktators, gladius, Cic.: animadversio, Vell.: invidia, gegen den D., Liv.: iuvenis, Sohn des Diktators, Liv.
gressibilis , e (gressus), was gehen kann, animal, Boëth. ad Aristot. περὶ ερμηνείας, 1, 74.
Lebenshauch , spiritus vitalis od. animalis. – im Zshg. bl. spiritus (z.B. fugiens: u. usque ad extremum spiritum).
per-fēcundus , a, um, sehr fruchtbar, terra hominum aliorumque animalium perfecunda generatrix, Mela 1, 9, 1 (1. § 49).
complānātio , ōnis, f. (complano), das Ebnen, übtr., resipiscentis animae, Paul. Nol. ep. 29, 2.
dissociālis , e (dissocio), unvereinbar, m. Dat., humanis animal dissociale cibis, v. Schwein, Rutil. Nam. 1, 384.
tantillulus , a, um (Demin. v. tantillus), so gar klein, tant. animalis, ein so kleines Ding von einem Tiere, Apul. met. 2, 25.
catuligenus , a, um (catulus u. geno = gigno), lebendige Junge gebärend, genus (animalium), Eust. hexaëm. 7, 2.
super-mētior , mēnsus sum, īrī, darübermessen, reichlicher zuteilen, Tert. de anima 38.
glēbulentus , a, um (gleba), klumpig, aus Erde bestehend, animalia, Apul. de deo Socr. 8.
retentōrius , a, um (retineo), zurückhaltend, virtus animae, Cassiod. de anim. 6.
homicīdālis , e (homicida), mörderisch, animae, Augustin. serm. 8, 7.
Kohlendampf; z.B. am K. ersticken, succensione prunarum. perire; nimietate prunarum exanimari.
sufflābilis , e (sufflo), atembar, anima, Prud. apoth. 838.
cōnsiliārius , a, um (consilium), beratend, Rat erteilend, ... ... 3. p. 150, 15 N.: homines, Gell. 18, 3, 5: anima, Apul. de dogm. Plat. 2, 15: fulgur u. fulmen, ...
stīllicidium , iī, n. (stilla u. cado), I) ... ... a.: stillicidia urinae, Strangurie, Plin. – bildl., per stillicidia emittere animam, quam semel exhalare, tropfenweise = nach und nach, Sen. ep. ...
dissolūbilis , e (dissolvo), auflösbar, zerlegbar, coagmentatio, Cic. de nat. deor. 1, 20: mortale omne animal et dissolubile et dividuum sit necesse est, ibid. 3, 29: u. ...
... audit (der alles sieht u. hört). – omnia providens et animadvertens (der alles vorhersieht u. bemerkt; beide z. B. von Gott). – a. sein, omnia videre et audire; omnia providere et animadvertere. – Allwissenheit , omnium rerum scientia.
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro