assessio , ōnis, f. (assideo), I) das Sitzen ... ... jmd., quae tua fuerit assessio, oratio, confirmatio animi mei fracti? dein Zur-Seite-Stehen (als Tröster), Cic. ep. 11, 27, 4. ...
expulsio , ōnis, f. (expello), die Vertreibung, ... ... , 6: Superbi, Liv. epit. 1: Tarquinii Superbi, Augustin. de civ. dei 3, 15, 2 extr. – Plur., expulsiones vicinorum, Cic. parad ...
incēnsio , ōnis, f. (incendo), I) das Anzünden ... ... 7, 29. – prägn., das Opfer, hae sunt summae incensiones dei, Ps. Apul. Ascl. 40. – II) das In-Brand ...
odōrātio , ōnis, f. (odoror), das Riechen, ... ... Geruchsinn, u. meton. = der Geruchsinn, Lact. de opif. dei 10, 10: Plur., Cic. Tusc. 4, 20: duas odorationes ...
permīxtē , Adv. (permixtus v. permisceo), vermischt, vermengt ... ... Cic. part. or. 24: außerdem Augustin. de civ. dei 2, 2 u. 5, 18 extr.; serm. 38, 2.
mediātio , ōnis, f. (medio), die Vermittelung, Augustin. de civ. dei 9, 16, 2. p. 391, 13 D 2 : mediatio ipsius Aaron inter Moysen et Pharaonem, Angustin. quaest. in gen. 2. qu. 19.
dē-spōnso , (āvi), ātum, āre, verloben, ... ... 13, 4. Capit. Anton. phil. 4, 5. Augustin. de civ. dei 3, 14. p. 113, 19 D. 2 u.a. ...
abscōnsē , Adv. (abscōnsus v. abscondo), heimlich, ... ... 2, 2. Vulg. sapient. 18, 9. Augustin. de civ. dei 18, 32. Vgl. Gloss. II, 5, 7 ›absconse, λάθρα ...
caupōnor , ātus sum, ārī (caupo), mit etw. ... ... kleinlich feilschen (= gegen Gold zu erkaufen suchen), Enn. ann. 201: verbum dei, Vulg. 2. Corinth. 2, 17: verbum veritatis, Cassiod. hist. ...
astrālis , e (astrum), die Gestirne betreffend, fata, aus den Gestirnen erkannt, Augustin. de civ. dei 5, 7 extr.: flammae, das Licht der Sterne, Avien. phaenom. 609.
itineror , ārī (iter), reisen, itinerandi necessitas, Augustin. de music. 6, 1: Partiz. subst., itinerantēs, ium, m., ... ... Augustin. de dial. 6. p. 12, 2 Cr. Salv. de gub. dei 1, 9, 43.
hebetūdo , inis, f. (hebes), die Stumpfheit, Gefühllosigkeit ... ... . somn. Scip. 1, 14. § 12: istorum, Augustin. de civ. dei 7, 21: cicatrices hebetudine torpentes, Cael. Aur. de morb. chron. ...
exorcizo , āvī, āre (εξορκίζ ... ... Ulp. dig. 50, 13, 1. § 3. Augustin. de civ. dei10, 22, 1. – / Nbf. exorcidio, Cypr. sent. episc. ...
induviae , ārum, f. (induo), der Anzug, ... ... psych. 578 u. c. Symm. 2, 288. Salv. de gub. dei 1, 43 u. 5, 21. Vgl. Isid. orig. ...
admissor , ōris, m. (admitto), I) der eintreten läßt, seminis, Augustin. de civ. dei 7, 3. – II) der Verschulder eines Vergehens, der Täter, Lact. epit. 58, 4.
Pertunda , ae, f. (pertundo) = dea, quae in primo concubitu naturam feminae perlundere dicitur, Arnob. 4, 7. Augustin. de civ. dei 6, 9, 3. p. 264, 23 u. 265, 2 ...
fēnerātō (faenerātō), Adv. (feneratus, a, um, v. fenero), mit Wucherzinsen, mit Wucher, bildl. = zu deinem, seinem großen Schaden, Plaut. asin. 896; Men. 604.
ex-horreo , ēre, aufschaudern, sich entsetzen vor etwas ... ... exhorret aestus, Col. poët. 10, 154: quid exhorreat, Augustin. de civ. dei 21, 6, 1. p. 499, 21 D. 2
dīlāpsio , ōnis, f. (dilabor), das Verfallen, Vergehen, dilapsiones corporum mortuorum, Augustin. de civ. dei 22, 12, 2. p. 589, 15 D. 2
ēlēctrīx , trīcis, f. (Femin. zu elector), die Wählerin, (sapientia) doctrix est disciplinae dei et electrix operum illius, Vulg. sap. 8, 4.
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro