Anaximenēs , is, m. (Ἀναξιμέ ... ... . wenigstens Nachfolger des Anaximander (um 500 v. Chr.), Cic. de nat. deor. 1, 26. – II) ein Rhetor u. Historiker aus Lampsakus, ...
aeviternus , a, um (aevum), alte Form für aeternus ... ... , vor- u. rückwärts ewig, ohne Anfang u. Ende, Apul. de deo Socr. 3. p. 7, 15 H. u. öft. in Inschriften ...
2. explicātus , ūs, m. (explico), I) das Auseinanderwickeln, Auseinandertun, alternus crurum expl., das Ausstrecken, Werfen der Schenkel, ... ... die Entwicklung, Erörterung, difficiles habere explicatus, Cic. de nat. deor. 3, 93.
arcessītus , Abl. ū, m. (arcesso), das ... ... 327: ipsius rogatu arcessituque (auf seine Bitte u. Einladung), Cic. nat. deor. 1, 15: arcessitu Valentis patrui, Amm. 31, 10, 3.
cōnsultrīx , īcis, f. (Femin. zu consultor), die Ratschafferin, Fürsorgerin, natura... consultrix et provida utilitatum opportunitatumque omnium, Cic. de nat. deor. 2, 58.
coryphaeus , ī, m. (κορυφαιος), der Koryphäe = das Oberhaupt, der Stimmführer einer Partei (rein lat. princeps), Cic. de nat. deor. 1, 59.
exspīrātio , ōnis, f. (exspiro), die Ausdünstung, stercorum, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 14: Plur., exspirationes terrae, Cic. de nat. deor. 2, 83.
coadūnātio , ōnis, f. (coaduno), die Vereinigung, das Zusammentreffen, Cod. Iust. 5, 12, 31 extr. Arnob. iun. de deo trin. 2, 14, 19.
animābilis , e (animo), belebend, haec animabilis spirabilisque natura, cui nomen est aër, Cic. de nat. deor. 2, 91 ed. Schoem. (Baiter u. Müller animalis).
exstrūctus , a, um, PAdi. (v. exstruo), hochgebaut, illa species (wirst du erblicken) amoenissima et exstructissima, Apul. de deo Socr. 22.
coruscāmen , minis, n. (corusco), der Schimmer, Apul. de deo Socr. 3. p. 8, 4 G. Augustin. de civ. dei 9, 16. Fulg. myth. 1. p. 25 M.
cōnsentium , ī, n. = συνέδριον, die Ratsversammlung, deorum, Corp. inscr. Lat. 3, 1935.
benesuādus , a, um (bene u. suadeo), wohl beredend, paupertas philosophiae... consilio benesuada, Apul. apol. 18. p. 26, 12 Kr.
dulcifluus , a, um (dulcis u. fluo), süß fließend, aqua, Anthol. Lat. 120, 4 (899, 4); fontes, Dracont, carm. de deo 1, 164.
cymbalista , ae, m. (κυμβαλιστής), der Zimbelschläger, Apul. de deo Socr. 14.
dēpendulus , a, um (dependeo), herabhängend, crines cervice dependuli, Apul. met. 2, 9: alii statuis dependuli, ibid. 3, 2.
candificus , a, um (candeo u. facio), glänzend weiß machend, pulvisculus, Zahnpulver, Apul. poët. apol. 6.
dēsessilis , e (desideo), zum Verweilen dienend, vici, Iul. Val. 1, 24 (31) (Kübler liest sessibuli).
adversātor , ōris, m. (adversor), der Gegner, Widersacher, Apul. de deo Socr. 5.
dērīdiculus , a, um (derideo), auslachenswert, höchst lächerlich, is deridiculus est, Plaut.: ii deridiculi sunt, Gell.: aliud est ita deridiculae vanitatis, Gell.: quod est deridiculum, Varro: alterum deridiculum esse se reddere rationem, quos etc. (daß er Rechenschaft ...
Buchempfehlung
Die zentralen Themen des zwischen 1842 und 1861 entstandenen Erzählzyklus sind auf anschauliche Konstellationen zugespitze Konflikte in der idyllischen Harmonie des einfachen Landlebens. Auerbachs Dorfgeschichten sind schon bei Erscheinen ein großer Erfolg und finden zahlreiche Nachahmungen.
640 Seiten, 29.80 Euro