rubus , ī, m. (viell. zu ruber, rubeo), ... ... cath. 5, 31; apoth. 56 u. 70. – bildl., eradicato cacto et rubo subdolae familiaritatis, Tert. de pall. 2. – II) ...
ferrum , ī, n., das Eisen, I) ... ... Rohstoff, 1) eig., fabrica aeris et metalli, Cic.: scyphi e ferro dicati, B. aus Eisen, eiserne, Plin. – 2) übtr., v ...
suāsio , ōnis, f. (suadeo), I) das Raten ... ... Rat, non tantum praeceptionem, sed etiam suasionem et consolationem et exhortationem necessariam iudicat, Sen. ep. 95, 65: Plur., suasiones malae, Chalcid. Tim ...
cactos , -us, ī, m. (κάκτο ... ... Artischocke (Cynara Cardunculus, L.), Plin. 21, 97. – bildl., eradicato cacto et rubo subdolae familiaritatis, Tert. de pallio 2 extr.
con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt et unā confunduntur, Vitr.: Zenon congruere iudicat stellas et radios inter se committere, neigten sich zusammen, Sen.: u ...
fervēns , entis, Abl. gew. entī, PAdi. (v ... ... (Brühe), Cic.: aqua, Cic.: aqua ferventissima, Col.: Aethiopiam ferventissimam esse indicat hominum color adustus, Sen.: poet., vulnus fervens, heißsprudelnde, Ov. ...
undique , Adv. (unde u. que), I) es ... ... , von überall her, überall, concurrere, Cic.: colligere, Cic.: amens undique dicatur, von allen Leuten, Hor.: attrib., iam undique silvae, Plin. ...
... . Pallad. od. eingewurzelt, radicatus in terra truncus eorum, Vulg. Isai. 40, 24. – ... ... . 5, 10, 4. Oros. 2, 17, 17: in caritate radicati, Vulg. Ephes. 3, 7: radicati in ipso, Vulg. Coloss. ...
satis-do , dedī, datum, dare, jmdm. gehörige ... ... Schadens, falls ein Schaden entstehen sollte, Cic. u.a.: so auch iudicatae pecuniae, Val. Max. – dah. satisdatō, durch gestellte Bürgschaft ...
2. iūrātus , a, um (v. ius), in ... ... . Richtern u. Magistraten, iurati iudices, Cic.: iudices, qui ex lege iurati iudicatis, Cic.: at eum vos iurati capite damnastis? Cornif. rhet.: eligi a ...
candico , āre (v. candeo, wie ... ... sein od. schimmern, ins Weiße spielen, quod ex eo candicat, das Weißliche desselben, Plin.: cum (ulcus) candicat, Scrib.: lyra eius ebore candicat, Apul. – Partic. candicāns, weißlich, ins Weißliche spielend, weißlich ...
... . tamen, gew. mit folg. Indicat., mit folg. Coniunctiv in klass. Prosa nur, wenn ihn ... ... Dicht. u. spät. Pros. aber auch übh., α) mit Indicat.: medici quamquam intellegunt saepe, tamen numquam aegris dicunt etc., Cic.: quamquam ...
... , Suet: pedibus claudicantes, Firm.: poet., claudicat nisus pennarum, Lucr.: claudicat axis mundi, schwankt, Lucr.: graviter ... ... .: si quid in nostra oratione claudicat, Cic. – v. Versmaß, claudicat hic versus, haec, inquit ... ... epigr. 79, 3: versus claudicat, Terent. Maur. 1738. 2377 u. ö.
contortē , Adv. m. Compar. (contortus), gezwungen, geschraubt, verschroben, griech. ὑπερβατῶς, ne quid contorte dicatur, Cic. de inv. 1, 29 (Cornif. rhet. 1, 15 ...
potenter , Adv. (potens), mächtig, I) kräftig, wirksam, Val. Max. u.a.: ut dicat utiliter et ad efficiendum quod intendit potenter, Quint.: Compar. potentius, Hor. ...
per-mūnio , īvi, ītum, īre, I) vollends befestigen, ... ... Befestigung von etwas vollenden, quae munimenta inchoaverat, permunit, Liv.: indicat permunitas Athenas esse, Iustin. – II) (= διατειχίζω, Dosith. 63, 5 ...
viridico , āre (viridis), grünlich glänzen, nur Partic ... ... . fr. 3, 1, 2. § 3 ist statt palaestra et silva virdicata (grüner) vielleicht zu lesen palaestrā et silvā viridi iunctā.
re-vīvīsco , vīxī, ere, wieder lebendig werden, wieder aufleben ... ... u.a.: ut revixisse aut renatum (neu geboren) sibi quisque Scipionem imperatorem dicat, Liv. 26, 41, 25. – b) v. Lebl.: anima ...
dictātūra , ae, f. (dictator), I) die Diktatur ... ... Cic.: dictaturā se abdicare, Caes. u. Liv.: dictaturam abdicare, Liv., abdicatio dictaturae, Liv.: Plur., dictaturae ad tempus sumebantur, Tac. ann. 1, ...
vindicium , iī, n. (vindex) = vindicatio no. II, Corp. inscr. Lat. 14, 2934. Vgl. Gloss. II, 289, 29 εκδίκησις, vindicium.
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro