tenebrio , ōnis, m. (tenebrae), der lichtscheue Mensch, Dunkelmann, Schwindler, Afran. com. 109. Varro sat. Men. 195 u. 377.
pnīgītis , idis, f. (πνιγιτις), eine Art dunkelfarbiger Ton, Plin. 35, 174.
promnion , iī, n., ein Edelstein, die dunkelste Art des morion (Bergkristall), Plin. 37, 173.
1. aquilius , a, um, dunkelbraun, schwarzbraun, pueri aquilii, Arnob. 3, 14 cod. opt. Vgl. aquilus.
adopertē , Adv. (adopertus v. adoperio), versteckt, dunkel, Mart. Cap. 9. § 894.
fuscitās , ātis, f. (fuscus), die Dunkelheit, Finsternis, Apul. de mund. 33.
... von Nebel bedeckt, nebelig, finster, dunkel, I) eig.: nebulosum et caliginosum caelum, Cic.: aër ... ... , 5. p. 159, 1 Schenkl. – II) bildl., dunkel, schwer verständlich, nomen, Gell. 20, 3. § 3.
perplexus , a, um (Partic. v. *perplecto), ... ... II) übtr., sich durchkreuzend, verworren, verstrickt, unverständlich, zweideutig, verblümt, dunkel, unergründlich (Ggstz. apertus), sermones, Liv.: perplexum Punico astu responsum ...
involūtus , a, um, PAdi. (v. involvo), in Dunkel gehüllt = schwer zu verstehen, eloquentia, Sen.: res omnium involutissima, Sen. nat. qu. 6, 5, 3: res involutas definiendo explicare, Cic.
caerulāns , antis (v. caerulus), dunkelfarbig, himmelblau, Musa caerulanti peplo circumlita (coni. circumdata), d.i. die Sternkunde, Fulg. mitol. 1. praef. p. 14, 11 H.
saeptuōsē , Adv. (saeptum), verhüllt, bildl., dunkel, undeutlich, Liv. Andr. b. Non. 170, 17 (dagegen Ribbeck Pacuv. tr. 5 saeptuosa dictio).
mormoriōn , ōnis, f., ein dunkelbrauner, fast schwarzer Bergkristall, wahrsch. der Rauchtopas, Plin. 37, 173.
amaurōsis , f. (ἀμαύρωσις), die Verdunkelung, Oribas. syn. 8, 54.
cālīgātio , ōnis, f. (caligare), Verdunkelung, caligationes suffusionesque oculorum, Plin. 29, 123.
tenebrōsē , Adv. (tenebrosus), finster, dunkel, Hieron. in Ion. 4, 6.
prae-umbro , āre, überschatten, bildl. = verdunkeln, Tac. ann. 14, 47 in.
il-lūminus , a, um (in u. lumen), ohne Licht, dunkel, Apul. met. 6, 2.
latebrōsus , a, um (latebra), voller Schlupfwinkel, voller Verstecke, ... ... porös, Verg.: nox, Lucan. – übtr., latebrosissima quaestio, verwickelt, dunkel, Augustin. retr. 1, 19. – b) v. leb. Wesen ...
absconditē , Adv. (absconditus), versteckt, I) eig., ... ... übtr., von der Rede, a) der Form der Darstellung nach dunkel, verhüllt, implicite et absc. (Ggstz. patentius et expeditius), Cic ...
arroganter , Adv. m. Compar. u. Superl. (arrogans), anmaßend, dünkelhaft, dicere alqd, Cic.: scribere ad alqm, Cic.: facere, Caes.: consulere in deditos, Tac. – insolentius et arrogantius uti gloriā artis, Plin.: arrogantius et elatius ...