dīligentia , ae, f. (diligo), I) die Achtsamkeit ... ... . in Plin. ep.: fidem suam diligentiamque praestare, Cic.: nihil de diligentia remittere, Cic.: alqd magna cum cura atque diligentia scribere, Cic. – B) ...
canthērius (cantērius), ī, m. (viell. v. κανθήλιος, ... ... inscr. Lat. 6, 975 a : minime sis cantherium in fossam (sc. demitte), beileibe nicht mit dem Gaul in eine Grube, in ein Loch, ...
praestātio , ōnis, f. (praesto, āre), I) die ... ... fiscalium praestationum exactores, Firm. math. 4, 3 u. 6, 3: remittemus vobis praestationes multas, Vulg. 1. Mach. 10, 28.
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... Pers. ergreifen, fassen, packen, festnehmen (Ggstz. dimittere, emittere), fratres Litavicci, Caes.: servos, Liv.: fures, Catull.: interfectores fugientes, Liv ...
iūs-iūrandum , Genet. iūris iūrandī, n., der ... ... oblatum non recipere, Quint.: iusi. ab adversario exigere aut recusare, Quint.: iusi. remittere (erlassen), ICt.: magnā voce iurare verissimum pulcherrimumque iusi., Cic.: praestare ...
medicāmentum , ī, n. (medicor), wie das griech. φάρμακον ... ... , Vopisc. Firm. 3, 2. – B) insbes.: 1) Färbemittel, Färbestoff, Farbe, Cic. fr., Plin. u.a. – als ...