duplex , plicis (duo u. zu plango, plāga), eig ... ... II) übtr.: A) = duplus, zweifach, stipendium, Caes.: mercedes, Quint.: frumentum, doppelte Ration, Liv.: fenus, doppelter (= sehr ...
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, ... ... den Bast) in aliud genus, Cato. – übtr., quinas hic capiti mercedes exsecat, schindet 5 Prozent (Zinsen monatlich, also 60 Proz. jährlich) aus ...
2. mīlito , āvī, ātum, āre (miles), Soldat sein ... ... alci, Tac.: gloriae (für den R.), Curt.: adversus alqm, Suet.: mercede apud Persas, Curt.: sat pro patria et Priamo militasti, Serv. Verg. ...
ad-veho , vēxī, vectum, ere, herbei-, herführen, - ... ... Tac. Agr. 11. – / Synkop. Perf.-Formen, advexti, Plaut. merc. 390: Infin. advexe, ibid. 333: arch. Infin. Präs. ...
hospes , pitis, m., selten f. (aus *hosti ... ... . – m. Ang. woher? hospes Zacyntho, Plaut. merc. 940 G. – in der Anrede an einen uns fremden Menschen, ...
iactus , ūs, m. (iacio), das ... ... ), 4. – 4) das Überbordwerfen, a) eig.: mercium, ICt.: iactu decīdere (sich abfinden) cum ventis, Iuven.: iactum mercium facere, über Bord werfen, ICt. – b) meton., das ...
gnārus (vgl. (g)nosco, ignōro), a, um, ... ... folg. Acc. u. Infin., Hasdrubal satis gnarus Hannibalem transitus quosdam pretio mercatum (esse), Liv.: gnari ex fuga finitumorum fugitivos ad se adventare, ...
anguis , is, c. ( litauisch angis; vgl. ahd. ... ... u. des Widrigen u. Verhaßten, alqm odisse aeque atque angues, Plaut. merc. 761: cane peius et angue vitare, d.i. auf das sorgfältigste, ...
1. Cypros u. (in Prosa gew.) Cyprus , ... ... , um (Κύπριος), a) zyprisch, merces, Hor.: tellus, Zypern, Ov.: bes. Cyprium aes od. ...
Megara , ae, f. u. Megara , ōrum, n ... ... , 16 (Form -a, ōrum): archaist. Nbf. Megares, Plaut. merc. 646: Abl. Megaribus, Plaut. Pers. 137. – II) ...
aquila , ae, f. (viell. fem. v. ... ... Legion, tredecim aquilae, Auct. b. Hisp. 30, 1: hāc mercede corruptae aquilae, Plin. 13, 23: victrices aquilae, Lucan. 5, 238. ...
assula u. astula ( auch hastula), ae, f ... ... foribus facere hisce assulas? diese T. kurz und klein zu schlagen, Plaut. merc. 129: Plur. assulae meton. = ein verschaltes Bretterhaus, ...
1. indāgo , āvī, ātum, āre (ind[u] u. agere), aufspüren, I) eig.: videmus hominibus sensus iniectos ad ea discernenda, ... ... 6 (7), 3, 18. – / Parag. Infin. indagarier, Plaut. merc. 623.
nausea (nausia), ae, f. (ναυσί ... ... quae bilem movet nec effundit, torquebat, Sen.: nauseā edepol factum credo, Plaut. merc. 375 G.: Plur., nausias maris arcet, Plin. 27, 52. ...
1. largus , a, um, reichlich, I) ... ... Abl. instr., largus operā nocturnā, Plaut.: promissis, Tac.: mit Genet., mercandi, Sil.: largus animae, das Leben willig dahingebend (wagend), Stat.: ...
in-colo , coluī, cultum, ere, I) tr. bewohnen ... ... .: inter mare Alpesque, Liv.: oppidum Numidarum, nomine Vacca, ubi et incolere et mercari consueverant multi mortales, Sall.: neque longius anno remanere uno in loco incolendi causā ...
ex-tero , trīvī, trītum, ere, I) herausreiben, ... ... nives, Ov.: homo magno pondere extritus, Sen. – 2) übtr.: tabesque mercium aut fraus Seplasiae sic exteritur, die verlegene oder von den Salbenhändlern in der ...
cōn-fīo , fierī, als passive Nbf. zu conficio, I ... ... zusammengebracht-, aufgetrieben werden, cum in publico deesset aurum, ex quo summa pactae mercedis Gallis confieret, Liv. 5, 50, 7.
ēmptio , ōnis, f. (emo), I) der Kauf ... ... , ICt.: competitores emptionis, Konkurrenten, Gell. – emptio agrorum, Tac.: Alexandrinarum mercium, Suet.: equina, der Pferdekauf, Varro: ista falsa et simulata emptio, ...
1. bardus , a, um ( von βραδύς, s. ... ... adv. Herm. 36. – Superl., bardissime, tuo te pugione feristi, Mar. Mercat. subnot. 6, 1. – / Vgl. Gloss. ›bardus, ἀναίσθητος ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro