... , sehr früh, Cic.: a mane, Varro: a mane usque ad vesperam, Suet.: a ... ... . crepusculo), Colum.: de mane in mane, Augustin. conf. 11, 23: mane erat, ... ... , Cic.: dass. mane sane, Plaut.: magis mane, maxime mane, Varro LL.: so ...
... Caes.: hospes, hic bene manebis, Sen.: u. hic optime manebimus, Val. Max. – ... ... mane, Plaut. u. Ter.: mane, mane, Ter.: vel mane etiam, oder warte lieber noch, Plaut.: mane videam, Plaut.: mane enarrem, Ter. – übtr., auf ...
mānēs , ium, m. (v. altlat. mānus, ... ... 6 Schenkl: u. ähnlich quisque suos patimur manes, wir büßen ein jeder seinen sündhaften Seelenzustand (d ... ... ) = Leichnam, Überreste, omnium nudatos manes, Liv.: inhumatos condere manes, Lucan.: accipiet manes parvula testa meos, Prop. – / manes als femin. Corp. ...
omānē = humane (w. s.), Corp. inscr. Lat. 14, 2934.
hūmānē , Adv. (humanus), I) menschlich, auf menschliche ... ... ., Cic.: ille autem, quod Puteolos persequitur, humane, quod queritur, iniuste, Cic.: quam h. nobiscum hiems egerit, Sen ... ... 16, 21, 3. Petron. 8, 2. – / vulg. omane, Corp. inscr. Lat ...
im-māne u. im-māniter , Adv. (immānis), ungeheuer, ... ... , Amm. 18, 7, 5. – / In den Stellen, in denen immane bei Dichtern mit sonare, hiare, fremere u. vgl. verbunden steht, ...
ē-maneo , mānsī, mānsum, ēre, I) herausbleiben, Stat. Theb. 7, 650. – II) ausbleiben, a) v. Pers., über die Urlaubszeit wegbleiben, Modest. dig. 49, 16, 3. § 4. – ...
ā-maneo , mānsī, ēre, a) (= ἀποκοιτῶ, Gloss.) auswärts übernachten, Gloss. IV, 308, 10. – b) abwarten, Gloss. IV, 405, 35; V, 591, 11.
dēmāne , Adv., sehr früh, Eccl.
re-maneo , mānsi, mānsum, ēre, zurückbleiben, ... ... gloria remansit, Cic. – v. Pers., in duris remanens amicus, ausharrend, Ov. – ... ... ganz, Caes.: quae (potentia senatus) gravis et magna remanebat, Cic.: remanebis indefessus, Augustin.
germānē , Adv. (1. germanus), echt, animus germ. Romanus, Augustin. de civ. dei 2, 13. p. 68, 14 D. 2
im-maneo , ēre (in u. maneo), I) bei etw. bleiben, Itala act. apost. 21, 24. Augustin. de genes. ad litt. 2, 4. – II) anhaften, Augustin. de civ. dei 1 ...
ad-manet , mānsit, er bleibt dabei, Not.Tir. 30, 40 u. 46.
per-maneo , mānsī, mānsum, ēre, fort und fort ... ... (coniunx), quae mecum seros permansit in annos, Ov.: caro illa insolubilis et permanens in aeternum, Lact. ... ... und fort verbleiben, -verharren, maneo in voluntate et quoad tu voles permanebo, Cic.: u. so ...
inhūmānē , Adv. (inhumanus), unmenschlich, lieblos, Ter., Cic. u.a.: inhumanius dicere, Cic. de amic. 46.
com-maneo , ēre, sich aufhalten, verbleiben, Macr. sat. 6, 8, 21. Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 228. Augustin. de civ. dei 22, 8 u.a. Eccl.
Summānēs , ium, m. (sub u. manes), eine Art niederer Gottheiten, Mart. Cap. 2. § 164.
manentia , ae, f. (maneo), das Beharren, das Prinzip des Beharrens, Augustin. epist. 11, 3.
Athamānes , um, Akk. as, m. (Ἀθαμανες), die Athamanen, eine die Landschaft Athamania (w. s.) bewohnende thessal. Völkerschaft ...
hippomanes , n. (ἱππομανές), Roßbrunst, Roßwut, I) der Brunstschleim, eine klebrige Feuchtigkeit aus der Scham der Stuten, Verg. georg. 3, 280. Tibull. 2, 4, 58. ...
Buchempfehlung
Nach einem schmalen Band, den die Droste 1838 mit mäßigem Erfolg herausgab, erscheint 1844 bei Cotta ihre zweite und weit bedeutendere Lyrikausgabe. Die Ausgabe enthält ihre Heidebilder mit dem berühmten »Knaben im Moor«, die Balladen, darunter »Die Vergeltung« und neben vielen anderen die Gedichte »Am Turme« und »Das Spiegelbild«. Von dem Honorar für diese Ausgabe erwarb die Autorin ein idyllisches Weinbergshaus in Meersburg am Bodensee, wo sie vier Jahre später verstarb.
220 Seiten, 11.80 Euro