ōrdinātē , Adv. (ordinatus), ordentlich, in gehöriger Ordnung, geordnet ... ... tam ordinate moveri, Lact. 2, 5, 15: ille ord. etiam malis utendo permanet bonus, Augustin. epist. 140, 4: quo plenius et ordinatius ...
lānārius , a, um (lana), zur Wolle gehörig, Woll-, ... ... ein Wollkrempler, Corp. inscr. Lat. 5, 4501, 3: lanariorum collegium, Romanelli top. 3. p. 64: lanarii et fullones, Hieron. epist. 53, ...
sexāgēnī , ae, a, Genet. ēnûm (sexaginta), I) ... ... . 55. – zur Angabe einer ziemlich großen Zahl, sexagena teras cum limina mane senator, Mart. 12, 26, 1. – / Sing., sexagenus fructus ...
sagārius , a, um (sagum), zum Sagum (Mantel ... ... . sagarius, Corp. inscr. Lat. 12, 2619 u.a.: sag. Romanensis, der saga nach röm. Mode machte, Corp. inscr. Lat. ...
prō-moneo , ēre, im voraus aufmerksam machen, Boëth. ... ... promonstra). – / Cic. ad Att. 4, 12 extr. liest Müller permanebo, s. dessen not. crit. z. St.
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... m. folg. ut u. Konj., constitueram, ut V. Idus Aquini manerem, Cic. – β) v. Senat, m. folg. indir. Fragesatz, ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... alio loco, ut se habeat res, demonstrabitur, Cic.: non consul etiam ubi quisque remanere, quo transgredi debeat, non tantum sollemnibus verbis, sed manu gestuque demonstrat? ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... m. bl. Coniunctiv: statua non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur, Iustin. 9, 2, 12: saepe erat senatui pollicitus... discederet uterque ...
commeātus , ūs, m. (commeo), I) das ungehinderte Gehen ... ... Quint.: commeatum alci propagare, Suet.: sine commeatibus dilabi, Liv.: cum commeatu Syracusis remanere, Cic.: a commeatu castra repetere, Suet.: satis liberi commeatus erant, primoribus ...
profundus , a, um, I) der Tiefe nach unergründlich ... ... der Unterwelt befindlich, Iuppiter, v. Pluto, Stat.: nox, Verg.: manes, Unterwelt, Verg. – subst., profundum, ī, n., die ...
prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... (principes) sub exemplo praemonere, nullum locum, nullum esse tempus, quo funestorum principum manes a posterorum exsecrationibus conquiescant, Plin. pan.: hic ipse fraudes esse praemonuit dolus, ...
coniugium , ī, n. (coniungo), die Verbindung, Vereinigung ... ... petere, ducere, dare, Hyg.: coniugio accipere alcis filiam, Tac.: in eodem coniugio manere (v. einer Frau), Tac.: tota domus coniugio et stirpe coniungitur, ...
paecīscor , pactus sum, pacīscī ( zu pāx, pango), mit ... ... abducant, Liv.: pacti inter se sunt, ut die statutā equos ante regiam primo mane perducerent, Iustin.: ut mea sit servata meā virtute, paciscor, Ov. – ...
dē-gredior , gressus sum, gredī (de u. gradior), ... ... degrediuntur (verst. caveā) et inter senatores considunt (v. den Gesandten der Germanen), Tac.: degrediente eo (v. palatinischen Berge) magnā prosequentium multitudine, ...
quadrupēs (quadripēs), pedis (quattuor u. pes), auf ... ... – B) v. Menschen, a) v. Mißgeburten, pueri quadrupedes et quadrumanes nati, Iul. Obsequ. 73: puella biceps quadripes quadrimana, Iul. Obsequ. ...
affīnitās , ātis, f. (affinis), I) die Nachbarschaft ... ... .: alqm in artissimam affinitatem recipere, Vell.: perpetuam hanc velle esse affinitatem, Ter.: manere affinitatem hanc inter nos volo, Ter. – Plur., affinitates conubiorum, Iustin ...
conductio , ōnis, f. (conduco), I) das Zusammenziehen, ... ... ex eadem conductione fuerit in fundo, dubium est, quin etc.? Cic.: in conductione remanere, conductionem relinquere, ICt. – bes. (als publiz. t. t.) ...
scelestus , a, um (scelus), I) frevelhaft, gottlos, ... ... mihi annus optigit, Plaut. most. 532: Mevia Sophe, impetra, si quae sunt manes, ne tam scelestum discidium diutius experiscar, Corp. inscr. Lat. 6, 7579 ...
Marcomanī u. Marcomannī , ōrum, m. (Μα ... ... . Aurel. 18. § 3 sq. Oros. 6, 7, 7 (wo Marcomanes). Vgl. Wilhelm Germanien S. 212 ff. – Dav.: a) Marcomannia ...
plaustrum (plōstrum), ī, n., I) der Wagen, ... ... .: plaustro descendere, Val. Max.: plaustrum oneratum percellere, Cato fr.: petere, ut mane ad portam adesset, priusquam plaustrum ex oppido exiret, Cic.: omnia ex fanis, ...
Buchempfehlung
Ein reicher Mann aus Haßlau hat sein verklausuliertes Testament mit aberwitzigen Auflagen für die Erben versehen. Mindestens eine Träne muss dem Verstorbenen nachgeweint werden, gemeinsame Wohnung soll bezogen werden und so unterschiedliche Berufe wie der des Klavierstimmers, Gärtner und Pfarrers müssen erfolgreich ausgeübt werden, bevor die Erben an den begehrten Nachlass kommen.
386 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro