aussehen , I) v. tr. = ausersehen, w ... ... humano visu esse; esse humanā specie et figurā: wie der Vater au., patris similem esse; ganz, patris simillimum esse; mirā similitudine totum patrem exscribere: ich weiß nicht, wie er ...
imperium , iī, n. (impero), I) der Befehl ... ... exsequi, vollziehen, Ter.: imperium abnuere, den Gehorsam verweigern, Liv.: imperiis patris oboedientem esse, Plaut.: alqm imperio (auf B.) alcis confodere, Flor. ...
voluptās , ātis, f. ( von volup), das (sinnliche ... ... mea sera et sola voluptas, Verg. Aen. 8, 581: Acis mea quidem patrisque sui matrisque voluptas, Ov. met. 13, 751. – 3) der ...
in-certus , a, um, ungewiß (Ggstz. ... ... . locorum, in der G. nicht gehörig orientiert, Auct. b. Afr.: patris (in betreff des V.), Pacat pan. – m. Abl., ...
succurro , currī, cursum, ere (sub u. curro), I ... ... . fast. 5, 333: illud etiam mihi succurrebat, grave esse me de iudicio patris iudicare, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 6: tamen ...
sēcrētus , a, um, PAdi. (v. secerno), ... ... Plin. ep.: secretum eius non timeres, Tac.: omnium secreta rimari, Tac.: secreta patris mitigare, Tac.: hoc secreta nostra, hoc sermones agant, Tac. – b) ...
dē-flecto , flexī, flexum, ere, I) tr.: A) ... ... – 2) übtr., v. Pers., nihil (in keinem Stücke) a patris praestabili insignique virtute, Cic.: a pristina consuetudine, Phaedr.: a veritate, Cic.: ...
surripio , ripuī, reptum, ere (sub u. rapio), ... ... .: se alqo, sich wohin stehlen, unvermerkt wohin kommen, Plaut.: crimina oculis patris, Ov.: virtus nec eripi nec surripi potest, Cic.: diem, die Zeit ...
cōgnōmen , minis, n. (co und gnomen = nomen), ... ... zB. Africanus, Asiaticus, als Sieger in A., od. Sapiens), c. patris patriae, Suet.: alci cognomen Coriolano od. Capitoni est, Cic. u ...
argentum , ī, n. (ἀργής, dor. ... ... Plin. ep.: dass. lēve, Iuven.: caelatum, Cic.: argentum grave rustici patris, Sen.: argentum ad vescendum factum, silbernes Tafelgeschirr, Liv.: argentum escarium ...
com-probo , āvī, ātum, āre, I) etw. begutheißen ... ... . (Handlungsweisen, Umständen usw.), lepidi mores turpem ornatum facile factis comprobant, Plaut.: patris dictum sapiens temeritas filii comprobavit, Cic.: comprobat hominis consilium fortuna, Caes.: quorum ...
mollitia , ae, f. u. mollitiēs , ēī, f ... ... Mangel an dreister Zuversicht, Plin. ep.: decretorum, schwächliche Erlasse, Sall.: patris, zu große Nachsicht, Vopisc. – B) insbes., Weichlichkeit, ...
ex-olēsco , lēvī, lētum, ere (zu alo), I) ... ... – exoleta vetustate annalium exempla, Liv.: exoletae et reconditae voces, Suet. – cum patris favor hauddum exolevisset, Liv.: exoletum iam vetustate odium, Liv. – neutr. ...
ulcīscor , ultus sum, ulcīscī (ulcus), I) jmd. wegen ... ... die sie in ihrer Wut genommen, Liv. 2, 17, 7: ulta ossa patris, Ov. her. 8, 120: lege quod occĭdit ultus ipse suā, Val ...
ē-vīscero , (āvī), ātum, āre (ex u. ... ... Geryon, Sil. – evisceratus, Enn. u. Pacuv. fr.: evisceratum corpus patris, Cic. poët.: eviscerata corpora, Lact.: eviscerata divi corporis forma, eingeweide- ...
ē-mancipo (arch). ēmancupo), āvī, ātum, āre, I ... ... entlassen jmdm. überlassen, filium in adoptionem, Cic.: in patris potestatem emancipatam filiam adoptionis fraude revocaverat, Plin. ep. – 2) ein ...
kindlich , puerilis (in Rücksicht auf die Jahre). – pius ... ... verehren, etwa alqm pie od. pietate colere (Vater, Mutter); alqm patris (matris) loco colere (wie einen Vater, eine Mutter). – Kindlichkeit ...
per-fruor , frūctus sum, fruī, I) ... ... 1, 8. – II) vollständig-, gehörig verrichten, erledigen, mandatis patris, Ov. her. 11, 128 (Ehw. liest ›mandatum patris‹) . – / Lucr. 3, 954 jetzt perfunctus vitai praemia.
sublātio , ōnis, f. (tollo), I) die Erhebung ... ... Aufhebung des Kindes, die Erziehung, filios legitimos faciunt partus et sublatio patris et matris, Donat. Ter. Andr. 3, 1, 6. – 2) ...
zutragen , I) v. tr.: a) mit den ... ... alqd ad alqm (zu jmd. zusammentragen, z.B. in cellulam ad alqm patris penum omnem clanculum); deferre alqd ad alqm (etwas zu jmd. ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro