πατριάζω , nach dem Vater arten, nach ihm schlachten, des Vaters Wesen od. Sitten haben, patrisare , τὸ πράττειν τι ἐκ τῶν πατρίων ἐϑῶν , Poll . 3, 10 u. Sp.
σύμ-μαχος , mitkämpfend, zum Kampfe verbündet, helfend; πατρίς τε γαῖα πῶς σοι σύμμαχος γενήσεται ; Aesch. Spt . 568, vgl. Pers . 778, u. öfter; ἥ τε σύμμαχος Δίκη , Soph. O. R . ...
ὑψί-πυργος , mit hohen Thürmen; ... ... Simonds . 85 (XIII, 26); Οἰχαλία Soph. Trach . 353; πατρίς Eur. Tr . 376; πόλις Aesch. Eum . 658; ...
πολύῤ-ῥηνος , = πολύῤ-ῥην; Od . 11, 257; πατρίς , Aeschyl. ep . 1 (VII, 255).
πολυ-κτέανος , von vielem Besitz, reich ; πατρίς , Pind. Ol . 11, 36; ἄρουραι , Antist . 2 ( Plan . 243); Ῥωμαῖοι , Ep. ad. (App . 388).
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... daß, equidem vellem, ut aliquando redires, Cic.: Phaëthon, ut in currum patris tolleretur, optavit, Cic.: praecipitur, ut nobismet ipsis imperemus, Cic.: quam ob ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... , Tac.: equum in hostem, auf den F. lossprengen, Curt.: per patris corpus carpentum, den Wagen über des V. Leichnam lenken, Liv.: ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen ...
1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... annum ad solis cursum accommodavit, ut trecentorum sexaginta quinque dierum esset, Suet.: bona patris huiusce Sex. Roscii, quae sunt sexagies (sc. centenûm milium), Cic. – ...
1. pāx , pācis, f. (zu ... ... iis, Cic. u. Liv.; oder durch Genet., zB. patris, mit dem V., Ter.: pax Pyrrhi, mit P., Cic ... ... Non. 213, 14) falsche Lesart (Riese u. Bücheler nach Ribbecks Vorschlag patris).
per (altindisch pári, ringsum, griech. περί), Praep. ... ... corpora, Caes.: per gradus labi, Liv.: alqm per gradus deicere, Liv.: per patris corpus carpentum agere, Liv.: per munitiones se deicere, Caes.: spuma fluit per ...
lēx , lēgis, f. ( von lego, ere = λέγω, ... ... m. folg. ne u. Konj., Ov. met. 10, 50: patris pacem in leges conficere suas, Ter. heaut. 998. – / arch. ...
2. colo , coluī, cultum, ere ( aus *quelō, ... ... externos et adulari, Tac.: nomen ipsum (regis) colere venerarique, Curt. – alqm patris loco, in parentis loco, Cic.: socios, Liv., u. socios cum ...
iūro , āvī, ātum, āre (2. ius), das Recht ... ... infernam paludem, per Stygiam paludem sanctissime, Lact.: per genus infelix generisque parentem, per patris ossa tui, Ov.: o Iuppiter, numquid iuravi per te falso? Arnob. ...
dōno , āvī, ātum, āre (donum), I) (alci alqd) ... ... ), culpa gravis precibus donatur suorum, Ov. – patrem filio, Iustin.: alqm memoriae patris, aus Rücksicht auf usw., Iustin.: alqm sacris suis famaeque, Flor.: ...
armo , āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, ... ... Arm), Sall.: u. so manus adversum deos, Sall. fr.: dextram patris in filiam, Liv.: servum in od. contra dominum, Cic. – ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... . Tempus- od. abgeleitete) Form bilden, cur aper apri, pater patris faciat? (im Genetiv) apri bildet od. hat, Quint.: cum ...
1. capio , cēpī, captum, ere (vgl. κάπτω, ... ... qui morte testamentoque capiat quantum omnes heredes, Cic.: abdicatus, ne quid de bonis patris capiat, Quint.: si capiendi ius nullum uxori, Iuven. – absol., ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... causā, Caes.: contumeliae causā (Ggstz. honoris causā), Cic.: mortis causā patris sui, Liv.: honoris causā, s. honōs: fidei causā, Sall.: ...
teneo , tenuī, tentum, ēre (zu tendo), tr. ... ... , multa emptionibus tenebantur sine iniuria, Cic.: quae tenuit dives Achaemenes, Hor.: sedem patris, loca, Liv.: tuta tenere, in Sicherheit sein, Verg. – ...
Buchempfehlung
Beate Heinold lebt seit dem Tode ihres Mannes allein mit ihrem Sohn Hugo in einer Villa am See und versucht, ihn vor möglichen erotischen Abenteuern abzuschirmen. Indes gibt sie selbst dem Werben des jungen Fritz, einem Schulfreund von Hugo, nach und verliert sich zwischen erotischen Wunschvorstellungen, Schuld- und Schamgefühlen.
64 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro