ex-pūgno , āvī, ātum, āre, I) im Kampfe ... ... , 12, 6), reges, Lucr.: stipendiarios Aeduorum, Caes.: semet ipsos, Nep.: Philippum et Nabim, Liv.: Maxentium, Lact.: veteres incolas, Iustin.: tyrannos eius, ...
1. āversor (āvorsor), ātus sum, ārī (Frequent. ... ... . dopp. Acc., alqm ut parricidam liberûm, Liv. 3, 50, 5: Philippum patrem, Curt. 8, 7 (25), 13: m. Infin., aversati ...
sub-veho , vēxī, vectum, ere, I) hinaufführen, - ... ... caterva, fährt hinauf, Verg.: curru subvecta per aëra, aufgefahren, Ov.: Philippum flumine adverso lembis subvectum, Liv. – II) übtr., befördern, ...
ausgeben , I) heraus-, weggeben: edere (in Umi auf ... ... – se ferre alqm (sich im Publikum umherbieten, z. B. se Philippum regiaeque stirpis). – se iactare alqm od. iactare se esse alqm ...
1. possessio , ōnis, f. (possideo), I) der ... ... irruere in alienas possessiones, Cic.: exturbare homines ex possessionibus, Cic.: quaedam ex iis Philippum usurpandae alienae possessionis causā (um den Besitz eines anderen an sich zu bringen ...
stomachor , ātus sum, āri, (stomachus) unmutig-, ärgerlich sein ... ... ex Africa‹ inquam, Cic.: saepe videbam cum irridentem tum etiam irascentem et stomachantem Philippum, Cic.: iratus illi proximam stomachandi occasionem arripio, Sen. – m. ...
zuwege bringen , efficere (bewirken). – ad effectum abducere (zur Wirklichkeit bringen). – perficere (mit etwas zu Ende kommen), – conficere (zustande bringen ... ... movere (gemütlich erregen, z.B. nullam gratiam ad Macedonas, odium ingens ad Philippum).