Online-Bibliothek

familiāriter , Adv. (familiaris), I) familienweise, nach Familien, ... ... Compar. u. Superl.) übtr., vertraut, freundschaftlich, freundlich, quam familiariter! Ter.: ut familiariter essem et libenter, ich mich wie zu Hause ...

convenientia , ae, f. (conveniens), die Zusammen-, Übereinstimmung ... ... si placet, Cic. – m. Genet., quaedam c. et coniunctio naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: in ea (in virtute) est c. rerum ( ...

beneficentia (benificentia), ae, f. (beneficus; vgl. Beier ... ... , Lact. de ira dei 1. § 1), huic (iustitiae) coniuncta beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet, Cic.: quid melius aut quid praestantius ...

contrectātio , ōnis, f. (contrecto), das Betasten, ... ... equus vaccae, Cic. de nat. deor. 1, 77: Plur. absol., quam contrectationes et amores soluti et liberi! Cic. de rep. 4, 4. ...

laudābiliter , Adv. (laudabilis), löblich, ruhmvoll, vivere, ... ... Tusc. 5, 12: aedilitatem administrare, Corp. inscr. Lat. 10, 3704: perquam laud. iurare mit folg. Acc. u. Infin., Vell. 2 ...

corniculātus , a- um (1. corniculum), horngestaltet, gehörnt, ... ... 6; de genes. ad litt. 2, 15, 31: c. forma lunae, quam μηνοειδη Graeci vocant, Mart. Cap. 7. § 738.

cruciāmentum , ī, n. (crucio), die Marter, Qual ... ... Acherunti fierent cruciamenta, Plaut. capt. 998 sq.: nec vero graviora sunt carnificum cruciamenta quam interdum tormenta morborum, Cic. Phil. 11, 8: übtr., ut orbitatis ...

discrepantia , ae, f. (discrepo), die Disharmonie, ... ... scripti et voluntatis, Cic.: maiorem multo inter Stoicos et Peripateticos rerum esse aio discrepantiam quam verborum, Cic.: in actiones omnemque vitam nullam discrepantiam conferre debemus, Cic.

comparābilis , e (2. comparo), vergleichbar, species, Cic ... ... virorum, Liv. 39, 52, 7: comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet, Cic. de inv. 1, 49: cum id quod comparabile ...

assevēranter (adsevēranter), Adv. m. Compar. (asseverans), ... ... loqui valde asseveranter cum alqo, Cic. ad Att. 15, 19, 2: quam asseveranter se Clodium tulit! Val. Max. 9, 15, 4: multo asseverantius ...

dē-fervēfacio , fēcī, factum, ere, abkochen, absieden, fertig kochen, brassicam bene, Cato: aquam in aëneo, Vitr.: radicem in vino, Plin.: anima est aër defervefactus in pulmone, Varro fr.

exprobrābilis , e (exprobro), I) aktiv = schmähsüchtig, ... ... , Vulg. prov. 25, 10: nec tam exprobrabile est nesciri quod horreat quam patesci quod urat, Ven. Fort. praef. § 3 Leo.

im-medicābilis , e (in u. medicabilis), unheilbar, ... ... dessen Wunde unheilbar ist, Verg.: übtr., ira, Sil.: postquam immedicabile visum seditio, sei nicht zu stillen, Sil.

castimōniālis , e (castimonia), zum Fasten gehörig, Fasten-, liquamen, Pallad. 3, 25, 12. – subst., castimōniālis, is, f., die Nonne, Augustin. in psalm. 75, 16.

il-liquefactus , a, um (in u. liquefacio), in ... ... Fluß gesetzt (gebracht), crebris quasi cuneolis illiquefactis, Cic. Tim. 47: tamquam illiquefactae voluptates, Cic. Tusc. 4, 20.

in-cōnsīderātus , a, um, I) passiv = unüberlegt ... ... , unbesonnen, Cornif. rhet., Cic. u. Quint.: inconsideratior in secunda quam in adversa fortuna, Nep.: Polus iuvenili calore inconsideratior, Quint.

incrēdibiliter , Adv. (incredibilis), unglaublich, außerordentlich, delectari, Cic.: pertimescere, Cic. – Compar., alqd utilius quam incredibilius putare credendum, Augustin. epist. 1, 3.

in-exsuperābilis , e, unübersteigbar, unersteigbar, unüberwindlich, I) ... ... paludes inexsuperabilis altitudinis, Liv.: Compar., Macedonico bello inexsuperabilior saltus ad amnem Aoum fuit quam hic, Liv. 36, 17, 3. – II) übtr.: A) ...

indignātiuncula , ae, f. (Demin. v. indignatio), kleiner Unwille, ein Anflug von Entrüstung, indignatiunculam, quam in cuiusdam amici auditorio cepi, non possum mihi temperare quo minus per epistulam ...

cōnfīdentiloquus , a, um (confidens u. loquor), großsprecherisch, nihil est confidentiloquius neque periurius, quam urbani adsidui cives, Plaut. trin. 201.