dēditus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... , 1. – β) mit Adv. wohin? ubi spectaculi tempus venit deditaeque eo mentes cum oculis erant, darauf Auge u. Sinn mit Aufmerksamkeit ...
ob-sīgno , āvī, ātum, āre, I) besiegeln, ... ... formam verbis, eine Gestalt geben, Lucr.: illud in his obsignatum rebus habere convenit, präge dir dabei fest in den Sinn, m. folg. ...
stuprum , ī, n. (zu Wz. *stup-, schlagen ... ... .: sumptus stupro corporis tolerare, Sall. – v. Tieren, caper stupro matrem supervenit, Colum. 7, 6, 3. – b) meton. = die ...
asellus , ī, m. (Demin. v. asinus), der ... ... .: asellus cum asinario occurit, Suet.: ad molas asellis uti, Varr.: in mentem venit te bovem esse et me asellum, Plaut.: asello sedens, Hier.: tergo residebat ...
ir-ritus , a, um (in u. ratus), I) ... ... Cato: irritus urget, Verg.: domum irritus rediit, Sen.: irritus discessit, Tac.: venit irrita turba domum, Tibull.: irritis hostibus, Tac.: irriti dissuadent, Tac. – ...
lēgātio , ōnis, f. (lēgo, āre), I) die ... ... Gesandtschaftspersonal, die Gesandten, legationem mittere, Caes.: legatio Romam venit, Cic.: legationes reverti iubet, Caes.: legationes sociorum a M. Atilio praetore ...
spissus , a, um, dicht, dick, I) ... ... sin id erit spissius, sollte dies einige Anstände haben, Cic.: pro spisso evenit, langsam, spät, Plaut. – b) häufig hintereinander, spississima ...
pulchrē od. pulcrē , Adv, (pulcher), I) ... ... Cic. u. Hor.: so auch p. sum, Plaut.: p. convenit, Catull.: pulchrius ligna praebere, reichlich, Plaut. – pulchre ...
taedium , iī, n. (taedet), I) der Ekel ... ... taedium afferre, Liv.: taedium parĕre, Quint.: taedium pati, Liv.: vinum in taedium venit alci, wird einem zum Ekel, Plin. – II) übtr., objekt ...
aenigma , atis, n. (αἴνιγμα ... ... -Anspielung, somniorum, Cic.: aenigma Oppiorum (auf die O.), Cic.: pervenit res usque ad aenigma, Anspielung, Stichelei, Quint. – b) die ...
dē-rīdeo , rīsī, rīsum, ēre, auslachen, lächerlich machen, ... ... , cum sibi ipsum iubet satis dare Habonium, Cic.: etiam ultro derisum advenit, Ter.: derides (in der Unterhaltungssprache), hast du mich zum besten, ...
antemna (antenna), ae, f., die Segelstange, die Rahe, antemnas, proram, malos, Lucr.: antemnas ad malos destinare, Caes ... ... antemnas demere, Auct. b. Alex.: antemnas ruere, Plaut.: malum et antemnam (invenit) Daedalus, Plin.
1. corneus , a, um (v. cornu), I) aus Horn, hörnern, rostrum, Cic.: ora (n. plur.), Ov.: lanterna, Mart ... ... nach, hornähnlich, hornfarbig, color, Plin.: in sardonyche hoc c. invenitur, Plin.
... , Sall.: ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit, Cato: haud convenit unā ire cum amica imperatorem ... ... Sall. Iug. 83, 2), α) res convenit: tempus et locus convenit, Liv.: id convenerat signum, ... ... Akk., ratio inter nos convenit, Plaut.: si quid inter quos convenit, Cornif. rhet.: illud ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, d.i. ... ... ubi constitissent, ihr jetziger Lagerplatz, Caes.: constitit nusquam prius, quam ad Vada venit, Brut. in Cic. ep. – c. ad medium fere spatium, ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... schieren, -rücken (vorrücken), wohin eilen, quo contenderat, pervenit, Nep.: u. (im Bilde) si potuissemus, quo contendimus, pervenire, ...
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... zusammenarbeiten, I) durch Zubereitung, zubereiten, verarbeiten, Ceres (invenit) molere et conficere (sc. frumentum) das Mahlen und Backen, Plin. ...
com-moveo , mōvī, mōtum, ēre, gleichs. beregen, d. ... ... , commoveri videtur adulescens, Cic.: commotus est Tiberius, Tac.: quidnam ille commotus venit? Ter. – repentino alcis adventu, Caes.: unius litterae liturā, Cic.: litteris ...
prō-mitto , mīsī, missum, ere, vorwärts-, vor-, hervorgehen ... ... si mihi alterum utrum de eventu atque exitu rerum promittendum esset, id futurum, quod evenit, exploratius possem promittere, Cic. ep. 6, 1, 5. – b) ...
antīquus , a, um (andere Schreibart für anticus v. ... ... quid hunc tantā Thebanorum gloriā, tam claro atque exornato tropaeo carius atque antiquius habere convenit? Cic.: quam nihil antiquius communi salute ac libertate iudicarim, Cic.: ne quid ...
Buchempfehlung
Die frivole Erzählung schildert die skandalösen Bekenntnisse der Damen am Hofe des gelangweilten Sultans Mangogul, der sie mit seinem Zauberring zur unfreiwilligen Preisgabe ihrer Liebesabenteuer nötigt.
180 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro