vulnero (volnero), āvī, ātum, āre (vulnus), verwunden, ... ... bildl., verwunden = verletzen, kränken, wehtun, eos nondum voce vulnero, trete ich noch mit keinem Worte zu nahe, Cic.: haud ...
barbarē , Adv. (barbarus), I) ausländisch, fremd = lateinisch ... ... 45: id barbare facere, Gell. 4, 1, 5: eam litteram in hac voce barbare corripere, Gell. 4, 6, 6: praepositiones istae possunt non barbare ...
gluttio (glūtio), īvī od. iī, ītum, īre, ... ... camelum, bildl., Vulg. Matth. 23, 24. – b) übtr., vocem, Plin. 10, 33: clamans glutitam mortem fortis victoriā Christi, Ps. Tert ...
nōscito , āvi, ātum, āre (Intens. v. nosco), ... ... wiedererkennen, alqm, Plin. ep. u. Tac.: alqm facie, Liv., voce, Plin. ep.: noscitari ab omnibus, Catull.
... gew. m. Abl. (mit), voce, Cels.: lateribus aut clamore, Cic.: multis funibus, Caes.: vi, ... ... eniti et contendere debet quam maxime possit, ut vincat, Cic.: quantum potero voce contendam, ut populus hoc Romanus exaudiat, Cic.: remis contendit, ut eam ...
exemplum , ī, n. (= exempulum, v. eximo), ... ... , A) in technischer Hinsicht, 1) im allg.: si musici vocem docentium, pictores opera priorum, rustici probatam experimento culturam in exemplum intuentur, achten ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... oft im Passiv, clamoribus maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – ...
cōn-fundo , fūdī, fūsum, ere, zusammengießen, zusammenschütten, ... ... in corpus unum confusi omnes, Liv.: sermones confunti in unum, Liv.: universorum voces confusae in unum, Lif.: multae voces et in unum confusae, Sen. – m. Dat. wem? ...
sub-moveo (summoveo), mōvī, mōtum, ēre, wegschaffen, entfernen ... ... , aus dem Kanon entfernen, streichen, Quint. 1, 4, 3: sumendae voces a plebe summotae, man suche dem Volksmunde fremde Wörter, Petron. 118, ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... erstarkt, gekräftigt, dentes, Scrib.: dentes mobiles, Plin.: crus debile, Suet.: vocem et latus, Quint.: nervos, Caes. (u. parum confirmati nervi, ...
dē-nūntio , āvī, ātum, āre, ankündigen, kundtun, anzeigen ... ... scriberem, Cic.: Q. Titinius debitoribus suis denuntiavit, ut eodem fenore uterentur, Cic.: voce clarā denuntiasse sibi, ut triduo regni sui decederent finibus, Liv. – satis ...
con-temno , tempsī, temptum, ere (in Hdschrn. u. ... ... or. 1, 79 (vgl. 3, 59): ut quidam memoratur populi contemnere voces sic solitus, Hor. sat. 1, 1, 65: neque enim refutanda tantum ...
auxilium , ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. ... ... requirere auxilium vestrum od. nullum, Cic.: rogare auxilium, Caes., auxilium summissā voce, Ov.: spoliari auxilio alcis, Cic.: succurrere alci auxilio, Caes.: uti auxilio ...
sustineo , tinuī, ēre (1. sus u. teneo), ... ... re publica, Cic.: putasne te posse... tot res, tam graves, tam varias voce, memoriā, consilio, ingenio sustinere? Cic.: nomen consulis, Cic.: quaestionem, Cic ...
2. continuo , āvī, ātum, āre (continuus), zusammenhängend machen ... ... .: plura continuata verba (Ggstz. unum verbum), Cic.: verbis continuandis vocem quoque iungere oportet, Cornif. rhet. – β) einen Ggstd. an einen ...
per-cutio , cussi, cussum, ere (per u. quatio), ... ... übtr., treffen, berühren, color percussus luce refulget, Lucr.: auriculae voce percussae, Prop. – 2) prägn.: a) treffend verwunden, ...
con-vinco , vīcī, victum, ere, gleichs. ersiegen, d. ... ... Abl., c. factum congregatione argumentorum, Quint.: volo inauditum facinus ipsius, qui commisit, voce convinci, Cic.: argumentis peccata convinci, Cic.: aliquo facinore comperto avaritiam esse convictam ...
dēbilito , āvī, ātum, āre (debilis), geschwächt-, gelähmt-, ... ... wodurch? sed enim haec facta illius clarissimi ac fortissimi viri mentio et vocem meam fletu debilitavit et mentem dolore impedivit, Cic.: nolite animum meum debilitare cum ...
cōnstāns , antis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... sich gleichbleibend, im Einklang stehend, übereinstimmend, einstimmig, unā atque constanti haruspicum voce vehementer commoveri, Cic.: constanti famā atque omnium sermone celebrari, Cic.: constanti et ...
con-clāmo , āvī, ātum, āre, I) ... ... negotii bene gerendi amittendam non esse, Caes.: cum vos universi unā mente atque voce iterum a me conservatam esse rem publicam conclamastis, Cic.: manu ac voce capta castra (esse) conclamavit, Tac.: u. im Pass., ergo ...
Buchempfehlung
1858 in Siegburg geboren, schreibt Adelheit Wette 1890 zum Vergnügen das Märchenspiel »Hänsel und Gretel«. Daraus entsteht die Idee, ihr Bruder, der Komponist Engelbert Humperdinck, könne einige Textstellen zu einem Singspiel für Wettes Töchter vertonen. Stattdessen entsteht eine ganze Oper, die am 23. Dezember 1893 am Weimarer Hoftheater uraufgeführt wird.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro