quis-nam , quid-nam, Pron. interrog., wer denn? ... ... Cic.: num quidnam de oratore ipso restat? Cic.: num quidnam novi (sc. accīdit)? Cic. – nam getrennt und entweder nach- od. voranstehend, ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... crura, Ov.: qualis (dux) si qui nunc esset, tibi idem, quod illis accidit, contigisset, Cic. Phil. 2, 17: m. Abl. (durch ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... . exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den ...
dē-crēsco , crēvī, crētum, ere, im Wachstum abnehmen, ... ... , werden kleiner u. kleiner (so daß sie endlich ganz verschwinden), Ov.: accidit ut corpora quamlibet ardua et excelsa procerioribus admota decrescant, Plin. pan. – ...
in-grātus , a, um, unangenehm, I) im ... ... .: quorum sermo (Stil) ieiunus est et ingratus, Lact.: Tiberio haud ingratum accĭdit turbari res Orientis, Tac. – b) v. Pers., alci non ...
īnspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. inspicio), ... ... exercitu interfici, Cic.: cotem inspectante et rege et populo novaculā esse discissam, Cic.: accĭdit inspectantibus nobis, quod dignum memoriā visum, Caes.
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... zu K., Liv.: est res sane magni consilii, Cic.: nihil mihi adhuc accidit, quod maioris consilii esset, Cic.: quasi vero consilii sit res, als ...
perīculum , ī, n. (perior), eig. das, wodurch man ... ... alcis periculis, Cic.: ne quod periculum incĭderet, Nep.: alci in pugna periculum vitae accĭdit, Caes.: nullum periculum communis salutis causā recusare, Caes.: nullum pro laude periculum ...
calamitās , ātis, f., Schaden, Unheil, I) ... ... .: calamitatem alci inferre, Caes.: calamitates belli diutius ferre non posse, Nep.: interim accidit illa calamitas apud Leuctra Lacedaemoniis, Nep.: magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset ...
dubitātio , ōnis, f. (dubito), I) der Zweifel ... ... – m. Verben verb. m. folg. indir. Fragesatz, si quando dubitatio accĭdit, quale sit id, de quo consideretur, Cic.: imperandi declinatio sitne ...
aegritūdo , inis, f. (aeger), der leidende Zustand, das ... ... affecti, Col.: fessi aegritudine, Plin.: longā aegritudine laborare, Capit.: aegritudo alci rursus accidit, Tac.: Plur., Solin. 7, 10. Spart. Sev. 16, ...
ex-sanguis (exanguis), e, blutlos, ohne Blut, ... ... erit et exs., Gell.: aridum et exs. genus orationis, Cornif. rhet.: accĭdit, ut (scripta) sint exsanguia, Quint.: Calvus exs. et aridus, Tac. ...
trānsversus (trānsvorsus, trāversus), a, um, PAdi. (v. ... ... Augustin.: quod non exspectes, ex transverso fit, Petron.: multis haec calamitas ex transverso accĭdit, Scrib. – III) adv., transversum (transvorsum) u. (Plur.) ...
exulcerātio , ōnis, f. (exulcero), 1) aktiv = das Schwären-, Eiternlassen eines entzündeten Gliedes, übtr., verebar ... ... , Cels. u. Plin.: exulceratio fit, oritur, Cels.: ex hoc exulceratio accĭdit, Cels.: si exulceratio stomachum infestat, Cels.
praeter-mitto , mīsī, missum, ere, I) vorbei (gehen ... ... übergehen, unberührt lassen, übersehen, verba, Cic.: tantam rem neglegenter, Liv.: accĭdit, quod dignum memoriā visum non praetereundum existimavimus, Caes.: nec utique originem urbis, ...