mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... eundem pluribus rebus excellere, Cic.: negavit moris esse Graecorum, ut in convivio virorum accumberent mulieres, Cic. – moris est m. folg. ne u. Konj ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... – b) v. Speisenden = zu Tische liegen (gewöhnlich accumbere), Ov., Sen. u.a. (s. Heinsius Ov. her. 12 ...
suprā (altlat. suprād), Adv. u. Praepos. ... ... subterque terram per dies quindecim pugnatum est, Liv.: mit Berücksichtigung der Rangordnung, accumbere supra alqm, (bei Tische) über jmd. liegen, Cic. – ...
1. invīto , āvī, ātum, āre, höflich auffordern, einladen ... ... ab Rheno discederent, Caes. b. G. 4, 6, 3: invitatus ut accumberet, Suet. vit. Ter. p. 292, 32 Roth (p. 29, ...
pōstulo , āvī, ātum, āre (posco), etw. von jmd. ... ... Liv.: cum reus postulat sibi ignosci, Cornif. rhet.: haud postulo me in lecto accumbere, Plaut.: quis nostrûm tam impudens est, qui se scire aut posse postulet, ...
ac-cumbo , cubuī, cubitum, ere (ad u. *cumbo ... ... accubitum, zu Tische gehen, Plaut. u. Varr. fr.: epulandi gratiā accumbere mensam, Acc. tr. fr.: exstructam ampliter mensam, Lucil. fr.: in ...
cubitum , ī, n. u. cubitus , ī, m ... ... des Speisesofas) eingedrücktem Ellb., Hor.: cubitum ponere (in der Volksspr. = accumbere) apud alqm, Petron.: cubito (am E.) se emungere, Cornif. ...
suffīgo , fīxī, fīxum, ere (sub u. figo), I ... ... caput hastā suffixum, auf einen Spieß gesteckt, Suet.: mensam accumbere cubito suffixo, aufgestemmtem, Apul.: columnam mento suffigit suo, fügt (stemmt ...