aenigmatista , ae, m. (aenigma), der Volksliederdichter u. - sänger, Sidon. ep. 8, 16. Augustin. quaest. 4. in num. 45.
aenigma , atis, n. (αἴνιγμα ... ... 15. – / Dat. u. Abl. Plur. aenigmatibus, aber auch aenigmatis, nach Varro bei Charis. 123, 3.
1. animātus , a, um, PAdi. (v. animo), I) mit Atemversehen, a) übh., optume animati ... ... 78 sq.: cum sic animatum reges exercitum viderent, Iustin. – / Superl. animatissimus, Itin. Alex. 6 (13).