concolōrāns , antis (con u. color), gleichfarbig, Tert. de pudic. 8.
subadiuvāns , antis, m. (sub u. adiuvo) = subadiuva, Notit. utr. imper. s. 41.
sub-albicāns , antis, weißlich, Varro r.r. 3, 9, 5.
Wehgeschrei , clamor plorantium. – das W. jmds., clamor plorantis alcis.
artificiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... (artificium), I) aktiv = kunstreich, kunstfertig, rhetores ii, qui elegantissimi atque artificiosissimi putati sunt, Cic. – Plur. subst. artificiōsī, Künstler ...
palūdāmentum , ī, n., der vom sagum durch Länge, ... ... , Liv. u.a. (vgl. Apul. apol. 22 hoc Diogeni et Antistheni pera et baculum, quod imperatoribus paludamentum): v. der Agrippina getragen, Plin ...
quadrupedāns (quadripedāns), antis (quattuor u. pes), auf vier Füßen gehend, galoppierend, a) adi.: canterius, Plaut.: Echetlus (ein Zentaur), Ov.: equo iuxta quadrupedante, Plin.: quadrupedantes sonipedes, Acc. tr. fr.: sublimiter quadrupedantes, Enn. tr ...
achtungsvoll , reverens. – er beträgt sich a. gegen mich, est observantissimus od. reverentissimus mei. – Adv. reverenter. – achtungswert , honestus. – durchaus a., quovis honore dignus (jeder Ehre würdig). – achtungswidrig , ...
Traumgesicht , visum somnii od. somniantis; visum per quietem; species per somnum oblata; imago od. species nocturnae quietis; visus nocturnus. – ein T. sehen, haben, speciem in quiete videre: ich habe das T. gehabt, in somnis ...
Küchengeruch , odor culinae fumantis od. (im allg.) culinarum fumantium. – Küchengeschirr , vasa coquinaria( n. pl. );vasa ud usum culinae comparata ( n. pl. ). – Küchengewächs , s. Küchenkraut. – Küchenjunge , puer culinarius; ...
aequidistāns , antis (aeque distans), gleich weit entfernt voneinander, parallel, circuli, Mart. Cap. 8. § 817: ordines, Gromat. vet. p. 13, 14 u. 129, 20.
flammicomāns , antis (flamma u. comans), feurige Haare habend, poet. = flammend, taeda, Iuvenc. 4, 201 (wo synk. Gen. Plur. flammicomantum taedarum).
stēllimicāns (stēllumicāns), antis (stella u. mico), von Sternen schimmernd, Varro sat. Men. 92 v. 4 (b. Prob. ad Verg. ecl. 6, 31).
intoleranter , Adv. (intolerans), ohne Mäßigung, maßlos, unbändig, übermütig, dolere, Cic.: intolerantius insequi, Caes.: intolerantius se iactare, Cic.: intolerantissime gloriari, Cic.
praeviridāns , antis (prae u. virido), sehr frisch und kräftig, cum vigebam membris praeviridantibus, Laber. com. 116.
in-discrepāns , antis (in u. discrepo), nicht abweichend, gehörig, mercium pretium, Augustin. epist. 216, 6.
glaucicomāns , antis (glaucus u. como, āre), bläulichgrau behaart, oliva, Iuvenc. 3, 623 M.
circumrōrāns , antis (circum u. roro), ringsum beträufelnd, Apul. met. 11, 23.
circum-sūdāns , antis (sudo), ringsum schwitzend, Plin. 14, 16.
Buchempfehlung
Die beiden »Freiherren von Gemperlein« machen reichlich komplizierte Pläne, in den Stand der Ehe zu treten und verlieben sich schließlich beide in dieselbe Frau, die zu allem Überfluss auch noch verheiratet ist. Die 1875 erschienene Künstlernovelle »Ein Spätgeborener« ist der erste Prosatext mit dem die Autorin jedenfalls eine gewisse Öffentlichkeit erreicht.
78 Seiten, 5.80 Euro