1. armātus , a, um, PAdi. m. (selten) ... ... , Caes. u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati animis iam esse debemus, Cic.: ...
columen , minis, n. (*cello; eig. das in ... ... das Vornehmste, Höchste usw., c. amicorum Antonii Cotyla Varius, Cic.: c. audaciae, Ausbund von Verwogenheit, Plaut. Amph. 367: aetas Ciceronis et Caesaris ...
geminus , a, um (viell. v. geno = gigno), ... ... ) wie Zwillinge ähnlich, gleich, geminus et simillimus nequitiā, Cic.: audacia, Cic.: quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo, der Zwillingsbruder der Buchstabenschrift ...
praecox , cocis, u. praecoquis , e, u. ... ... pugna, Enn.: ea praecox est fuga, Varro: risus, Plin.: gaudium, Curt.: audacia, eines Knaben, Sen.: illud ingeniorum velut praecox genus, Quint.: odi ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... u. (v. lebl. Subjj.) quosdam continet metus, Quint.: ut metu contineatur audacia, Cic. – m. in u. Abl., in Scaevola c. ...
con-cipio , cēpī, ceptum, ere (con u. capio), ... ... auf etw. sinnen, scelus, Cic.: hoc spe concipere, audacis animi esse, Liv.: concipit aethera mente, Ov.: c. thalamos alieni orbis, ...
con-tendo , tendī, tentum, ere, anspannen, I) ... ... rationem poposceris redditurum, Cic.: vociferarer et quantum maxime possem contenderem... totius testimonii fictam audaciam manifesto comprehensam atque oppressam esse, Cic.: contendentes numquam eam urbem fuisse ex Triphylia ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... begeht, αα) durch Acc., tantum facinus, Cic.: multa virilis audaciae facinora, Sall.: multa maleficia, Cic.: tantum scelus, Cic.: tantum nefas, ...
com-primo , pressī, pressum, ere (com u. premo), ... ... zur Ruhe verweisen, sowohl Vorhaben, Zustände u. dgl., furentis hominis conatum atque audaciam, Cic.: alcis conatus nefarios, Cic.: gladiatoribus emptis rei publicae causā omnes P ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... exhortatione, Frontin.: confirmari oratione alcis, Caes.: recta ingenia debilitat verecundia, perversa confirmat audacia, Plin. ep. – u. c. animum (animos) od. ...
dēbilito , āvī, ātum, āre (debilis), ... ... et debilitare, frangere debilitareque, imminuere ac debilitare), horum ego cotidie consiliis occurro, audaciam debilito, sceleri resisto, Cic.: quorum ego ferrum et audaciam reieci in campo, debilitavi in foro, compressi etiam domi meae saepe, Cic ...
con-tundo , tudī, tūsum, ere, zusammen - od ... ... arma, Val. Max.: animos feros placidā arte, Ov.: ferociam hostis, Liv.: audaciam alcis c. et frangere, Cic.: calumniam stultitiamque alcis obterere ac c., Cic ...
callidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... , Ter.: nocendi artificium, Cl. Mamert.: astus, Amm. u. Apul.: audacia, Cic.: consilium, Cic.: doli, Plaut.: versutum et c. factum Solonis, ...
con-demno , āvī, ātum, āre (con u. damno), ... ... litteras alcis insigni quādam notā atque ignominiā novā, Cic.: silentio suo temeritatem atque audaciam alcis, Cic.: tuum factum non esse condemnatum iudicio amicorum, Cic. – c ...
prae-sūmo , sūmpsī, sūmptum, ere, vorher nehmen, ... ... vorher genießen, Tac.: tempus sementibus, vorher zubringen, Plin.: verba poëticā libertate audaciora non praesumunt (benehmen) eandem proprie dicendi facultatem, Quint. – 2) ...
ab-scindo , scidī, scissum, ere (griech. ἀποσχίζω), ... ... sic fata querelas abscidit, Val. Flacc.: fluxum menstruorum, Scrib.: neque ullis remediis audacia potest abscindi, Arnob.: Hortensianae eloquentiae tanta hereditas unā feminae actione abscissa non esset ...
in-crēsco , crēvī, ere, I) an od. ... ... minuitur), Cels.: increscit valetudo, tussis, Plin. ep.: increscit certamen, Liv.: increscit audacia, Liv.: increvit dolor, Ov.: animis irae magis increscunt, Verg.: ingenium alcis ...
satelles , itis, c. (vielleicht etrusk. Wort), I) ... ... – 2) insbes., im üblen Sinne, der Helfershelfer, Spießgeselle, audaciae, Cic.: scelerum, Cic. – v. Lebl., satellites tui (die ...
stolidus , a, um (v. *stoleo, ein Tölpel ... ... 22, 28, 9. – b) von Lebl.: fiducia, superbia, Liv.: audacia, Tac.: nullum est stolidius hoc saxum, Plaut. – II) übtr. ...
īnsector , ātus sum, ārī, feindl. verfolgen, drängen, ... ... durchziehen, verhöhnen, verunglimpfen, alqm maledictis, Cic.: alqm vehementius, inimice, Cic.: audaciam improborum, Cic.: vitia, Plin. ep. – / Partiz. Perf. passiv ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro