crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... – b) v. Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: ...
crīminātio , ōnis, f. (criminor), die Beschuldigung, Anklage ... ... . folg. Acc. u. Infin., criminatio tua quae est? Roscium cum Flavio pro societate decīdisse, Cic. Rosc. com. 37.
dētrīmentum , ī, n. (detero), I) das Abreiben ... ... 6. p. 198, 30 D. 2 : inde iam hominem in detrimenta vergere gravioris ac senilis aetatis, ibid. 22, 15 extr. – 2) prägn., ...
cōnfīrmātio , ōnis, f. (confirmo), die Befestigung, ... ... . – β) durch Worte, Beistimmung, die Bestätigung, Vergewisserung, c. gravior, Cic.: m. subj. Genet., perfugae c., Caes.: mit obj ...