vīto , āvī, ātum, āre, meiden, vermeiden, aus dem ... ... improbo verbo uti vitaverat, Gell. 10, 21, 2: longe reductis dentibus digitos beati viri vitabat attingere, Sulp. Sev. vit. S. Mart. 17, 7: ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... ., Cic.: facio te apud illum deum, Ter.: ut puellae unum me facerem beatiorum, um mich als einer von den Wohlhabenden aufzuspielen, Catull. 10, 17 ...
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... est officium, Cic.: non ex verbis aptum pendēre ius, Cic.: nemo potest non beatissimus esse, qui est totus aptus ex sese quique in se uno sua ponit ...
etiam , Coni. (= et iam) urspr. = und ... ... bei Zugeständnissen) ja, e tiam, inquit, beatam, sed non beatissimam, ja (= allerdings), sagte er, glücklich, aber nicht usw., Cic. ...
sitio , īvī u. iī, ītum, īre (sitis), dürsten ... ... epist. 1, 27: im Bilde, fallacis undae sitit u. verae beatitudinis esurit et sitit, Apul. de deo Socr. 22. – unpers., ...
fūsio , ōnis, f. (2. fundo), das Gießen ... ... subtiles corporum, Chalcid. Tim. 236. – b) ethisch, f. largae beatitudinis, Chalcid. Tim. 3. – II) das Gießen = ...
parvus , a, um (aus *parvom, neutr. = παῦρον ... ... parvum sanguinis, Lucan.: contentus parvo, Cic. u.a.: u. so parvo beati, Hor.: u. vivitur parvo bene, Hor. (vgl. Schmid ...
gradus , ūs, m. (gradior), I) der Schritt ... ... Ov.: renuntiatio gradus habet, hat ihre Reihenfolge, erfolgt sukzessive, Cic.: a beatis ad virtutem, a virtute ad rationem video te venisse gradibus (stufenweise, sukzessive ...
1. cēnseo , suī, sum, ēre ( oskisch censaum = ... ... ne u. Konj., non arma neque secessionem, tantummodo ne amplius sanguinem vestrum praebeatis, censebo, Sall. fr. – b) insbes., t. t. ...
as-sūmo (ad-sūmo), sūmpsī, sūmptum, ere, an ... ... me meriti sunt illi... ut eorum reprehensionem vos vestrae prudentiae assumere, meae modestiae remittere debeatis, Cic.: neque ego mihi postea quicquam assumpsi neque hodie assumo, quod etc., ...
1. occupo , āvī, ātum, āre (ob u. capio ... ... .: proximos illi tamen occupavit Pallas honores, hat inne, Hor.: occ. nomen beati, beanspruchen, Hor.: occupandi temporis causa, um Zeit zu gewinnen, ...
Arabes , bum, Akk. bes u. gew. (griech.) ... ... . Lucan. 10, 311: Arabum terrae, Amm. 23, 6, 48: Arabes beati, die Bewohner des glückl. Arabiens, ibid. § 45: Arabes Scenītae ...
dē-vius , a, um (de u. via), ... ... ., der Abweg (übtr.), im Wortspiel, nihil dubium est, quin hae ad beatitudinem viae deviae quaedam sint, Boëth. de cons. phil. 3, 8 in. ...
vallis (vallēs), is, f., das Tal, ... ... eloquentia) non semitis, sed campis, non uti fontes angustis fistulis colliguntur, sed ut beatissimi amnes totis vallibus fluunt, Quint. 5, 14, 31 Halm: vallis lacrimarum, ...
quater , Adv. numer. (aus *quatrus), I) ... ... , Hor.: terque quaterque solum scindendum, Verg.; bald = sehr, terque quaterque beati, Verg. – II) zum viertenmal, qu. consul, Spart. ...
1. trabea , ae, f., die Trabea, ... ... , 24, 8. – b) der Ritter bei feierlichen Aufzügen, die daher trabeati heißen: dah. meton. = Ritterstand, Stat. silv. 5 ...
com-pleo , plēvī, plētum, ēre (vgl. plenus, πίμπλημι ... ... enim corporis commodis compleri vitam beatam putant, Cic.: complent ea (bona corporis) quidem beatissimam vitam, sed ita, ut etc., Cic.: rerum humanarum sorte completā, Curt.: ...
requīro , quīsīvī, quīsītum, ere (re u. quaero), I ... ... requisivit, verlangte weiter nichts, Nep.: non intellego, quid requirat, ut sit beatior, Cic.: virtus nullam voluptatem requirit, Cic.: in hoc bello virtutes multae requiruntur ...
probrum , ī, n. (prober), I) die ... ... laudem illustras meam, Cic. – meton., ein Schandmensch, quoniam ad beatitudinem probra non veniunt, Boëth. cons. phil. 4, 2 extr. – 2 ...
ūbertās , ātis, f. (2. uber), die Fruchtbarkeit ... ... sen. 1. Ambros. de fug. saec. 8, 48: immortalis ingenii ub. beatissima, Quint. 10, 1, 109. – von der Rede, ub. ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro