brāca (bracca), ae, f., gew. im Plur. brācae ... ... sondern auch die Unterschenkel, ja den Leib, wenigstens großenteils (totum corpus bracati, Mela 2, 1, 10 (2. § 10) bedeckten, urspr ... ... von den Persern, Indiern, Galliern, Germanen (dah. bracae, barbarum tegimen, Tac. hist. 2, 20 ...
Tabraca ( Thabraca ), ae, f. (Θάβρακα), eine ... ... .). – Dav. Tabracēnus (Thabracēnus), a, um, tabrazenisch, von Tabraka, regio, Schol. Iuven. 10, 194 (wo Thabr.)
brācātus (braccātus), a, um (braca), I) mit weiten Hosen bekleidet, behost ... ... barbarisch, verweichlicht, sagati bracatique, Cic.: natio, Cic.: miles, Prop. – B) als geogr. Benennung = transalpinus, wie in Gallia bracata, der ältere Name ...
Thābraca , Thābracēnus , s. Tabraca.
brācārius (bracc.), ī, m. (braca), der Hosenverfertiger, Lampr. Alex. Sev. 24, 3. Edict. Diocl. 7, 42. Cod. Iust. 10, 66 (64), 1.
brāx , brācis, f., s. brāca /.
brācha , s. brāca /.
2. brācēs , s. brāca /.
brācīle , is, n. (braca), der Schurz, die Schürze, redimiculum est, quod succinctorium, sive bracile nominamus, Isid. 19, 33, 5.
in-duo , duī, dūtum, ere (= ενδύω; Ggstz. ... ... vestem, Liv.: pallam inauratam indutus, Cornif. rhet.: indutus chlamydem Tyriam, Ov.: bracas indutus, Tac.: thoracem indutus, Curt.: tunica quam erat induta, Plin. ep ...
1. Gallī , ōrum, m. (Γάλλο ... ... b. G. 1, 1: Gallia Belgica, Plin. 4, 105: G. bracata, Mela 2, 5, 1. Plin. 3, 31: Celtica, Plin. ...
il-lino , lēvī, litum, ere (in u. lino), ... ... palatum alcis noxio medicamine, Tac.: pocula ceris, Ov.: porticus illita auro, Calp.: bracatis illita Medis porticus, bemalt, Pers.: purpurā atque auro illitae vestes, ...