Online-Bibliothek

in-culco , āvī, ātum, āre (in u. calco), ... ... , -rammen, 1) im allg.: aream, Colum.: lapides, Colum.: obrutum semen paviculā, Colum. – 2) festtretend mit etwas bedecken = ...

... Büchertiteln, M. Tulli Ciceronis ad M. Brutum orator u. dgl. – tendere manus ad caelum, Caes.: convertere ... ... vorgeht (s. Brix Plaut. capt. prol. 49), excusationem quaerere ad Brutum, Cic.: ad iudicem agere, Cic.: ad tibicinem hostias immolare, unter ...

1. sum , fuī, esse (ein unregelmäßiges, aus Teilen zweier ... ... fuisti apud Laecam illā nocte, Cic.: apud te est, ut volumus, Cic.: Brutum apud me fuisse gaudeo, Cic.: apud me sis volo, bei mir zu ...

sōl , sōlis, m. ( aus *sāvel, dorisch) ἀέλιος, ... ... . Africanus sol alter, Cic. de nat. deor. 2, 14: solem Asiae Brutum appellat. Hor. sat. 1, 7, 24.

1. sors , sortis, f. (v. 1. sero, ... ... eā solidā contentus est, Cic.: se multiplici iam sorte exsolutā mergentibus semper sortem usuris obrutum fenore esse, Liv.: nam etsi unciario fenore facto levata usura erat, sorte ...

post (viell. zu altindisch paçc hinten), ... ... post hominum memoriam, seit Menschengedenken, Cic.: post Troiae excidium, Eutr.: post Brutum cunsulem, Cic.: classis proximum post alqm praefectum esse, Cic.: post diem septimum ...

1. alius , a, ud, Genet. alīus, gew. ... ... Halm Cic. Phil. 1, 22), quid est aliud librarium Bruti laudare, non Brutum? Cic. – valde alius m. ab u. Albl., Augustin. ...

caveo , cāvī, cautum, ēre (v. κοέω, ich ... ... durch Dat., alci, Cic.: qui in Oratore tuo caves tibi per Brutum etc., Cic.: cav. concordiae publicae, Vell.: securitati, Suet. – zugl ...

1. moror , ātus sum, ārī (1. mora), Verzug ... ... ? Thr. Ubi vis: non moror, ich bin bereit, Ter.: narravit, Brutum valde morari, Cic.: auxilia morantur, bleiben aus, Caes.: cum morarentur ...

īgnis , is, Abl. e u. ī, m. ... ... od. Pers., die Flamme, der Brand, quem ille obrutum ignem reliquerit, ita ut toties novum ex improviso incendium daret, eum se exstincturum ...

dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... Suet.: per indicem ad senatum deferri, Suet. – m. Prädik.-Akk., Brutum Cassiumque legibus aggredi reosque caedis absentes def., Suet. – m. Ang. ...

1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... unde et quousque provecta sit orandi facultas, Quint. – Ciceronem secum cogitasse, utrumne Brutum an Cassium peteret, Sen. suas. 6, 19. – cogitate cum animis ...

statuo , uī, ūtum, ere (v. statum, dem ... ... – m. folg. ne u. Konj., statuitur, ne post M. Brutum pro consule sit Creta provincia, Cic. Phil. 2, 97. – Partiz ...

ē-lūceo , lūxī, ēre, hervorleuchten, hervorstrahlen, I) ... ... Pers., durch etwas vor andern hervorleuchten, virtutibus (Ggstz. vitiis obrutum esse), Nep. Paus. 1, 1: abs., nemo studet eloquentiae nostrorum ...

subicio , iēcī, iectum, ere (sub u. iacio), I ... ... , 1. ext. 7: cuius mentio mihi subicit quod adversus D. Brutum in Hispania graviter dictum est referre, Val. Max. 6, 4. ext. ...

pro-fugio , fūgī, fugitum, ere, I) intr. fortfliehen ... ... in Britanniam, Caes.: in exsilium, Cic.: longius, Hirt. b. G.: ad Brutum, Cic.: ad hostes, Caes. – m. 1. Supin., hinc ...

tantisper , Adv. (tantus), I) so lange, so lange ... ... m. folg. ut u. Konj., quin mihi manum tantisper accomodas, ut exobrutum protinus tradatur emptori, Apul. met. 9, 6. – II) solange ...

frequenter , Adv. (frequens), häufig, I) = ... ... frequentius etiam illa ornamenta rerum sunt, Cic.: quod et M. Cicero scripto ad Brutum libro frequentius testatur, Quint. – translatione frequentissime sermo omnis utitur, Cic.

sēnsibilis , e (sentio), I) passiv = empfindbar, sinnlich, vox aëris actu sensibilis auditu (dem G.), Vitr. ... ... , 8, 33. – subst., sēnsibile, is, n. (Ggstz. brutum), Lact. 7, 4, 12.