caliendrum , s. caliandrum.
Caeliculus , s. Caeliolus.
Callimachus , ī, m. (Καλλίμ ... ... 1, 40. – Dav. Callimachīus , a, um (Καλλιμάχειος), kallimachisch, metrum, Serv. gramm. (IV) 463, 13 K ...
cālīginōsus , a, um (1. caligo), voll nebeliger Dünste, dunstig, ... ... I) eig.: caelum nebulosum et caliginosum, Cic.: obscurior et quasi caliginosa stella (Ggstz. illustris et perlucida stella), Cic.: tenebrae c., ... ... nox, dunkle (ungewisse) Zukunft, Hor.: caliginosissimae quaestionis obscuritas, Augustin.
apocalypsis , is, Akk. im, Abl. i, ... ... ;ις), die Offenbarung, Apokalypse, Ioannis, Tert. adv. Marc. 4, 5. Isid. 8, 5, 5 u. 8, 5, 16: liber sacrae apocalypsis, Sulpic. Sev. chron. 2, 31 ...
Callidromos , ī, m. (Καλλίδρομος), ein Teil des Ötagebirges in Lokris in der Nähe von Thermopylä, mit einem Kastell, j. Cumaita, Liv. 36, 15 sqq.
caliclārium , ī, n. (1. caliculus) = ποτηριοθήκη, ein Gestell zum Aufstellen der Becher, eine Etagère, Gloss.
calliōnymus , ī, m. (καλλιώνυμος, schönnamig), ein Seefisch, auch uranoscopus gen., Plin. 32, 69 u. 146.
illocālitās , ātis, f. (illocalis), die Unörtlichkeit, Cl. Mam. de stat. anim. 1, 17. p. 64, 8 u. 1, 19. p. 68, 23 u. 1, 27. p. 97, 15 Engelbrecht ...
hēliocallis , idis, Akk. ida, f. (*ἡλιοκαλλίς), anderer Name der Blume helianthes, Plin. 24, 165.
illocāliter (inloc.), Adv. (illocalis), nicht örtlich, Cl. Mam. de stat. anim. 1, 18. p. 66, 12 u. 2, 7. p. 121, 8 Engelbrecht.
caeliloquāx , ācis (caelum u. loquor), himmlisch redend, Commodian. instr. 2, 19, 3.
caelipotēns , entis (caelum u. potens), mächtig im Himmel, di, Plaut. Pers. 755.
chrȳsocalis , is, f., eine auch parthenium gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 23.
calliandrum , s. caliandrum.
Callisthenēs , is, Akk. em u. ēn, ... ... Andenken seines Freundes in der Schrift Καλλισθένης ἤ περὶ πένθους gefeiert hatte (Cic. Tusc. 3, 21 ... ... . quaest. 6, 23, 1 sqq.), so daß selbst Cicero den Kallisthenes ein vulgare et notum negotium nennen ...
didascalicus , a, um (διδασκ ... ... Gell. praef. § 8). Didaskalien, ein didaktisches Werk des Attius, szenischen Inhalts, in primo od. in nono didascalicon (od. -corum), im ersten od ...
Callicolōnus , ī, m. (Καλλικόλωνος), der schöne Hügel, v. Olymp, Anthol. 369, 7 (376, 7) nach Ungers Verbesserung.
Caelimontium , ī, n. (Caelius u. mons), die den cälischen Hügel einschließende zweite Region der Stadt Rom, P. Vict. Reg. U. R. p. 3, 12.
causidicālis , e (causidicus), zum Rechtsanwalt gehörig, odium et taedium, M. Aurel. b. Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, 22 N.
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro