īnstar , n. indecl. (aus instare), eig. das Einstehen ... ... lactucae veteres et insuaves illae, quae seminis enormi senectā ad instar scoparum in amaram caenosi sucus cariem exolescunt, Apul.: ad instar speculi reddit imaginem gratiorem, Apul.: aedificavit ...
lacūna , ae, f. (eig. lacuina v. lacus ... ... epist. 3, 11. p. 159 Schenkl: cultor stagnorum, lucius, obscuras ulvā caenoque lacunas obsidet, Auson. Mosell. 122: siccare lacunis (Teiche) ac fossā ...
volūto , āvī, ātum, āre (Intens. v. volvo), ... ... medial volutari, sich wälzen, in luto, in pulvere, Varro: rivis et caenoso lacu, Colum.: auf einem Goldhaufen, toto corpore, Suet.: ne fluxā ...
... 12. – Häufiger im Partic. Perf. Pass., res aut caeno oblita aut rubricā delibuta, Cornif. rhet.: funes pice delibuti, Serv.: cruenti et humano sanguine delibuti (von Seeräubern), Sen. rhet.: delibutus caeno, Plaut.: sanie delibutae, Pacuv. fr.: delibutus unguentis, Sen. rhet. ...
in-cesso , cessīvī u. cessī, ere (Intens. v ... ... Curt.: muros, Verg. – absol., inc. telis, Ov.: stercore et caeno, Suet. – II) übtr., angreifen, jmd. ...
oblinio , iī, ītum, īre, beschmieren, bestreichen, Infin., ... ... 12, 15, 2; 12, 44, 6): Perf., si quis aliquem caeno, luto oblinierit, Paul. dig. 47, 11, 1. § 1 ( ...
com-mingo , mīnxī, mictum od. minctum, ere, I) ... ... commictae spurca saliva lupae, Catull. 99, 10: u. im Schimpfwort, commictum caeno stercilinum publicum, Plaut. Pers. 407 zw. – / Perf. commixi, ...