hippocampos u. - us , ī, m. (ἱπ ... ... 960;όκαμπος), das Seepferdchen (Syngnathus Hippocampus, L.), Plin. 32, 93 u. 149, rein lat. ...
campicursio , ōnis, f. (campus no. II, A), die militärische Übung auf dem Marsfelde, Veget. mil. 3, 4, u. 9.
campicellum , ī, n. (Demin. v. campus), ein kleines Feld, Gromat. vet. 312, 9 u. 17.
fēniculārius , a, um (feniculum), zum Fenchel gehörig, Fenchel-; dah. Fenicularius campus, das Fenchelfeld, eine flache Gegend im tarrakon. Hispanien, als umschreibende Bezeichnung von Hispanien selbst, utrum ipse in Fenicularium an in Martium ...
inaequāliter , Adv. (inaequalis), ungleich, in ungleicher Weise, ... ... inaequ. convoluta, unordentlich durcheinander gewälzte (Ggstz. onera immota), Sen.: is (campus) inaequ. sinuatur, Tac.: inaequ. findi, Colum.: neve non solum inaequ. ...
iaculātōrius , a, um (iaculor), zum Werfen od. Schießen dienlich, campus, Ulp. dig. 9, 2, 9 extr.: übtr., iac. preces, Augustin. epist. 120 (?).
Caelimontānus , a, um (Caelimontium), zum Cälimontium gehörig, cälimontanisch, campus Caelemontanus (so!), Corp. inscr. Lat. 6, 9475. – subst., Caelimontāna, ae, f. (sc. porta), das cälimontanische Tor, Cic. Pis ...
ārea , ae, f. (areo), ein hoch gelegener freier ... ... I, teils als Tummelplatz der Jugend, nunc et campus et areae repetantur, Hor. carm. 1, 9, 18. – 2) ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. ... ... austrum, Europa ad septentriones et aquilonem, Varro LL.: iacet inter eos (saltus) campus, Liv.: inter Aegyptum et Aethiopas arenarum inculta vastitas iacet, Sen.: castra Punica ac Romana inter iacebat campus, Liv. (vgl. interiaceo): urbes in campis iacent, Iustin.: ...
curro , cucurrī, cursum, ere (currus, vgl. mhd. ... ... Weg einschlagen), Cic. agr. 2, 44: beim Passiv mit Nom., campus curritur, s. Quint. 1, 4, 28. – Imperat. ...
... unangebaut, unbepflanzt, locus, Liv.: campus, Verg.: p. ac patens campus, Liv.: campus planissimus purissimusque, Auct. b. Afr.: ager, Ov. – m. ab u. Abl., purus ab arboribus campus, Ov.: puri aliquid ab humano ...
1. līber , era, erum (vgl. ε-λε ... ... das Kleid eines Freien, die männliche Toga, Ov. – v. Örtl., campus, spatium, Liv.: libero caelo (freie Luft) frui, Cic., Sen. ...
pulso , āvī, ātum, āre (Intens. v. pello), ... ... Olympi, stampfen, durchstampfen, poet. = durcheilen, Ov.: u. so campus assiduis pulsatus equis, Ov.: u. übtr., v. Fahrenden, Phoebe curru ...
piger , gra, grum (piget), an etwas ungern-, mit Verdruß ... ... ) übh.: pigrum est contractumque frigus, Sen.: bellum, langsam, Ov.: campus, unfruchtbar, Hor.: radix, zähe, Ov.: pectora, unempfindlich, ...
2. pilus , ī, m., I) das einzelne ... ... . de tranqu. anim. 8, 3: propius quidem est a sole mons quam campus aut valles, sed sic, quomodo est pilus pilo crassior, Sen. nat. ...
Munda , ae, f., I) Stadt in Hispania Bätika, nordöstl ... ... . – Dav. Mundēnsis , e, mundensisch, proelium, Suet.: campus, Auct. b. Hisp. – Plur. subst. Mundēnsēs, ium, m ...
mīsceo , mīscuī, mīxtum od. mīstum, ēre (μῑ ... ... bibas, sarkastisch = du sollst sterben, Ov. met. 12, 321: pulvere campus miscetur, hüllt sich in St., Staub wirbelt vom Felde auf, Verg. ...
aestus , ūs, m. (vgl. αἴθω), die infolge ... ... in mare aestu, Liv.: aestus decedit, Liv.: u. im Bilde, si campus atque illae undae comitiorum, ut mare profundum et immensum, sic effervescunt quodam quasi ...
prōnus , a, um (prō), vorwärts geneigt, sich vorwärts ... ... usw. sich hinneigend, liegend, gelegen, solum pr. orienti, Colum.: campus ad solem pr., Colum. – β) v. Gestirnen, sich ...
Thēbae , ārum, f. (Θηβαι; Nbf ... ... 173. Plin. 5, 122 (Thebe). – Daselbst auch Thebes campus od. campus Thebe (το Θήβης πεδίον), ein gesegneter Landstrich südlich vom Ida, ...
Buchempfehlung
1858 in Siegburg geboren, schreibt Adelheit Wette 1890 zum Vergnügen das Märchenspiel »Hänsel und Gretel«. Daraus entsteht die Idee, ihr Bruder, der Komponist Engelbert Humperdinck, könne einige Textstellen zu einem Singspiel für Wettes Töchter vertonen. Stattdessen entsteht eine ganze Oper, die am 23. Dezember 1893 am Weimarer Hoftheater uraufgeführt wird.
40 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro