com-perio , perī, pertum, īre (vgl. peritus, periculum ... ... filii, Nep.: de rebus Vagae actis, Sall.: nihil de hoc comperi, nihil suspicatus sum, nihil audivi, Cic. – ε) ganz absol., mit aus ...
... eis uti parcerent, Auct. b. Afr. 85, 10: quin etiam deprecatus esse dicitur, ut se tertium in amicitiam reciperent, Lact. 5, 17 ... ... passiv, deprecatum numen, gebetene, Apul. met. 11, 25: deprecatus a patre, flehentlich gebeten, Commodian. apol. 639: ...
imperium , iī, n. (impero), I) der Befehl ... ... militaribus usque ad imperium gradibus evectus, Treb. Poll.: imperium recipere, deponere, Suet.: ducatus et imperia ludere, Generalissimus u. Kaiser, Suet. Ner. 35, 5 ...
1. prae-dico , āvī, ātum, āre, I) öffentlich ... ... gloriosius de se, Cic.: de suis laudibus, Caes.: nostra praedicabitur pugna, Cic.: praedicatus familiariter, geschildert, Plaut. – m. dopp. Acc., alqm liberatorem ...
prō-culco , āvī, ātum āre (pro ... ... Suet.Vesp. 5, 3. – β) leb. Wesen: contumeliosā voce proculcatus, Val. Max. 9, 5, 3. – b) Partiz. prōculcātus, a, um, abgetreten = abgenutzt, abgedroschen, alltäglich, ...
Dalmatae (Delmatae), ārum, m. (Δαλμά ... ... 3. p. CXIII H.). Isid. 19, 22, 9: dav. Dalmaticātus , a, um, mit einer Dalmatika angetan, Lampr. Comm. ...
aedifico , āvī, ātum, āre (aedes u. facio), ... ... 5 (wenn nicht hier aedif. absol. steht): ut (ager) bene aedificatus et cultus (sit), daß Baulichkeiten und Einrichtungen im guten Stande sind, ...
... Suet.: verbo uti pontificali, Serv. – B) pontificātus , ūs, m., das Amt ... ... Würde eines Pontifex, das Oberpriestertum, Pontifikat, Cic.: pontificatus maximus, Sen. u. Suet.: Plur., pontificatus auguratusque, Tac. hist. 1, 77. – C) pontificius , ...
suspicor , ātus sum, ārī ( zu suspicio, ere), I) ... ... quod exercitum in Gallia habeat, sui opprimendi causā habere, Caes.: ea quae fore suspicatus erat, Caes.: iamiam venturos aut hāc aut suspicor illāc... lupos, Ov. ...
auspicor , ātus sum, ārī (auspex), Auspizien halten, Vogelschau anstellen, I) eig.: auspicari oblitus est, Cic.: tripudio ausp., Cic ... ... . fr. 71 ( bei Diom. 383, 10). – auspicato u. auspicatus, s. bes.
vēlifico , āvī, ātum, āre (velificus), I) intr. ... ... velificor no. I. – II) tr. durchsegeln, dah. vēlificātus, a, um, durchsegelt, durchfahren, Athos, Iuven. 10, 174 ...
anīcētus , um (ἀνίκητος), ... ... . ann. 14, 3. Suet Ner. 35. – b) Nbf. Anīcātus , ī, m. (Ἀνίκατος), ...
dē-trunco , āvī, ātum, āre, I) vom Stamme-, Rumpfe trennen, abhauen, superiorem partem (arboris), Col.: caput, Ov.: pedes, Lact.: ... ... absciso), Val. Flacc.: Dalmatas incensā urbe quasi d., Flor.: a spadonibus Aegyptiis detruncatus, Lact.
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... , ipse maestus et magnae cogitationis manifestus, Tac.: vix a tam praecipite cogitatione revocatus, Suet.: minor cogitatio (Nebenplan) intervenit maiori (Hauptplan), Liv.
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... genannt, iuridici conventus Baeticae quattuor, Gaditanus, Cordubensis, Astigitanus, Hispalensis, Plin.: conventus mercatusque Graeciae, Plin.: homo omnium ex illo conventu quadruplatorum deterrimus, Cic. – c ...
cōn-spicor , ātus sum, ārī (1. conspicio), I) v ... ... . indir. Fragesatz: ex loco superiore, quae ṙes in nostris castris gererentur, conspicatus, Caes. b. G. 2, 26, 4. – / conspicari als ...
ingressus , ūs, m. (ingredior), I) der Eintritt ... ... der feindl. Einfall in ein Land, per alveum veterem, qui siccatus ingressum praebebat, urbem intravit, Frontin. 3, 7, 4: hostiles ingressus praesidiis ...
lēmniscus , ī, m. (λημνίσκ ... ... caret, Auson. epist. 20, 5 sq. p. 181 Schenkl (vgl. lemniscatus). – II) Scharpie, Zupflinnen, Veget. mul. 2, 14 ...
oceupätio , ōnis, f. (occupo), I) die Besetzung ... ... vita dicenda est, sed desidiosa occupatio (geschäftiger Müßiggang), Sen.: nullis occupationibus est implicatus, Cic.: maximis occupationibus impediri, distineri, Cic.: expedire se ab omni occupatione, ...
1. comitātus , ūs, m. (comitor), I) die ... ... die Umgebung, praedonis improbissimi societas atque comitatus, Cic.: muliebris ac delicatus ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: magno comitatu venire, Verg. – Insbes.: ...
Buchempfehlung
Camilla und Maria, zwei Schwestern, die unteschiedlicher kaum sein könnten; eine begnadete Violinistin und eine hemdsärmelige Gärtnerin. Als Alfred sich in Maria verliebt, weist diese ihn ab weil sie weiß, dass Camilla ihn liebt. Die Kunst und das bürgerliche Leben. Ein Gegensatz, der Stifter zeit seines Schaffens begleitet, künstlerisch wie lebensweltlich, und in dieser Allegorie erneuten Ausdruck findet.
114 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro