āiēns , entis, PAdi. (von aio) = affirmativus, bejahend (Ggstz. negans), negantia contraria aientibus, Cic. top. 49: quae sint aientia, quae negantia, Mart. Cap. 4. § 342.
cliēns , entis, m. (archaist. cluēns), v. cluo, κλύω, ... ... ) in Gallien u. Germanien, der Schutzverwandte, Lehnsmann, Vasall, Hofhörige, Dienstmanne (vgl. ambactus u. soldurii) eines Mächtigen, Caes. ...
cupiēns , entis (cupio), I) Partic. Praes., s. cupiono. I ... ... er gern auf ehrenvolle Art Geld ausgab, Tac.: Euathlus eloquentiae discendae causarumque orandi cupiens fuit, Gell. 5, 10, 5. – Compar., dominandi suis quam subigendi ...
deciēns u. deciēs , Adv. (decem), zehnmal, I) ... ... solidum, Hor.: HS d. et octingenta, 1 800 000 Sesterze, Cic.: deciens aeris, eine Million Asse, Liv. – bis d., poet. ...
audiēns , entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., ...
centiēns ( centiēs ) Adv. (centum), hundertmal, nisi idem dictum est centiens, Ter.: centiens viciens proeliatum esse, Plin.: HS centiens (verst. centena milia), 10 ... ... . so (ohne HS) centiens comesse, Mart.
conciēns , tis = inciens, schwanger, Apul. de mundo 23.
Aniēnsis , Aniēnus (Adi. u. Subst.), s. Anio.
ātriēnsis , is, Abl. e u. ī, m. (atrium, ... ... , 9. Petr. 29, 9. Suet. Cal. 57, 2: ex alticinctis atriensibus unus, Phaedr. 2, 5, 11.
dēsipiēns , entis, PAdi. (desipio), unsinnig (Ggstz. sapiens), Cic. de div. 2, 51 u.a.
Citiēnsis u. Citiēus , s. Citium no. I.
Alsiēnsis , e, s. Alsium.
Arniēnsis , s. Arnus.
Alliēnsis , e, s. Allia.
Antiēnsis , s. Antium.
Aegiēnsis , s. Aegion.
conveniēns , entis, PAdi., nachaug. auch m. Compar. ... ... rebus suis, Cic.: oratio tempori conveniens, zeitgemäße, Liv.: maiora nec feminae c. negotia, Suet.: ... ... in u. Akk., nihil est enim tam naturae aptum, tam conveniens ad res vel secundas vel adversas, Cic ...
cōnficiēns , entis, PAdi. (v. conficio), zustande bringend, bewirkend, causae, Cic. part. or. 93. – m. Genet.: haec cum corporis bona sint, eorum conficientia certe in bonis numerabis, das, was jene (körperl. Güter) ...
calbiēnsis , e, s. galbeum.
circiēnsis , s. circēnsis.
Buchempfehlung
Der junge Naturforscher Heinrich stößt beim Sammeln von Steinen und Pflanzen auf eine verlassene Burg, die in der Gegend als Narrenburg bekannt ist, weil das zuletzt dort ansässige Geschlecht derer von Scharnast sich im Zank getrennt und die Burg aufgegeben hat. Heinrich verliebt sich in Anna, die Tochter seines Wirtes und findet Gefallen an der Gegend.
82 Seiten, 6.80 Euro