Seleucēa u. Seleucīa , ae, f. (Σε ... ... ; ἡ τραχεια), von Seleukus Nikator nördlich von der Mündung des Kalykadnus gegründete Stadt Ciliciens, j. Selefkieh, Plin. 5, 93. Amm. 14, 2, 14 ...
dēmissus , a, um, PAdi. (v. demitto), I) ... ... Cels. – v. der Rede, oratio demissa iacensque (Ggstz. oratio ferociens saeviensque), Gell. – 4) der äußern Lage nach niedrig, dürftig ...
īn-farcio (īn-fercio), farsī (fersī), farsum (fersum) ... ... (Jan liest in se fractis). – im Bilde, neque inferciens (einflickend) verba quasi rimas expleat, Cic. or. 231: inf. ...
1. suspicio , spēxī, spectum, ere (specio), I) intr. ... ... . beargwöhnen, mit folg. Infin., suspectus regi et ipse eum suspiciens novas res cupere, Sall. Iug. 70, 1. – PAdi. suspectus, ...
mathēsis , eos u. is, Akk in od. ... ... 3, 10. – II) Astrologie, Spart. u.a.: matheseos sciens, Iul. Val.: divinae matheseos disciplina, Firm. math. 1. praef. in ...
prae-seco , secuī, secātum u. sectum, āre, ... ... r. 3, 16, 34. – bildl., carmen reprehendite, quod... praesectum deciens non castigavit ad unguem (ganz genau), Hor. de art. poët. ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... Cic.: u. (im Passiv m. Prädik. -Nom.) non alius flectere equum sciens conspicitur aeque, Hor.: togam velut tragicam vestem in foro trahens maximo cum hominum ...
... (v. einem Greis), Hier.: calficiens se, Eccl.: sudore calefacti, Petr.: carnes assiduo incubitu calefactae, Solin.: ... ... u. 157, 10. – Formen mit dem Umlaut (calfic.): calficiens, Itala Ioann. 18, 25: calficiendum, Cic. de nat. deor. ...
in-decōrus , a, um, nicht geziemend, ungeziemend (Ggstz ... ... m. Dat., indecora saeculo studia, Plin. pan.: nec quicquam indecorum iudici faciens, Sen.: nihil indecorum nec bono nec viro feci, Sen.: non tamen sint ...
circēnsis , e (circus, sc. maximus), zum Zirkus gehörig, ... ... .: Megalesiaci circenses, Schol. Iuven. 11, 193. – / Andere Form circiēnsis, Corp. inscr. Lat. 1, 206, 64; 11, 1421, 30: ...
peregrīnor , ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde ( ... ... peregrinabatur, Cic.: immensa et interminata in omnes partes magnitudo regionum, in quam se iniciens animus et intendens ita late longeque peregrinatur, ut etc., Cic. – β) ...
trāns-curro , cucurrī od. currī, cursum, ere, I) ... ... ) vorbeigehen, mit Stillschweigen übergehen, in qua (narratione) sciens transcurram subtiles nimium divisiones, Quint. 4, 2, 2. – b) ...
litterātor , ōris, m. (littera), der Sprachmeister ... ... Anton. phil. 2, 2 sq. – im Ggstz. zu litteratus, litteras sciens (dem eigentl. wissenschaftlich Gebildeten, dem wirklich Gelehrten) ein Halbwisser, Gell. ...
in-ōrdinātus , a, um, nicht geordnet, ... ... die Unordnung, ex inordinato in ordinem adducere, Cic. Tim. 9: sciens ordinatorum fortunam confusis inordinatisque praestare, Chalcid. Tim. 30 A.
con-cale-facio (concalfacio), fēcī, ere, durch und durch ... ... α) Aktivum: c. brachium, Cic. de or. 2, 316: concalefaciens animam a suspicione, Interpr. Iren. 1, 13, 3. – β) ...