... übh.: arcum, Cic.: chordas, Cic.: citharam, Censor.: vela, Verg.: fauces, Cic.: cutem, Phaedr. – b ... ... tabernacula carbaseis velis, Cic.: sellam loris, Quint.: locum sertis, Verg.: citharam nervis, Quint.: brachia tergo, mit dem Cästus umwinden, Verg.: ...
studium , iī, n. (studeo), der innere Trieb ... ... Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, ...
perītus , a, um (eig. Partic. v. perior ... ... , Vulg.: linguae (Sprache), Liv.: belli (Ggstz. imbecillus), Liv.: citharae et cantus, Tac.: nandi, ein guter, geübter Schwimmer (Ggstz. nandi ...
dēditus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... religionibus, Cic., Caes. u. Liv.: studio litterarum, Cic.: nec studio citharae nec Musae ulli, Hor.: his studiis deditus, mirifice deditus, Cic.: liberalibus ...
tēstūdo , inis, f. (testa), die ... ... 1) jedes gewölbte Saiteninstrument, die Lyra, Laute, Cithara, Verg. u. Hor. – übtr., eine der Cithara ähnliche Haartracht, Ov. art. am. 3, 147. – 2) ...
sub-mitto (summitto), mīsī, missum, ere, I) herunter ... ... Liv.: pretia, vermindern, Plin. – c) unterwerfen, unterordnen, citharae cannas, Ov. met. 11, 171: se alci, Iustin. 13, 2 ...
īnfringo , frēgi, frāctum, ere (in u. frango), I ... ... , Ter.: liminibus lumbos, Hor.: cratera viro, Ov.: poet., digitos sonanti citharae, rühren, schlagen, Stat. Ach. 1, 575.
per-ficio , fēcī, fectum, ere (per u. facio), etw. durch u. durch-, etw. fertig machen ... ... Maximin. 4, 7. – 3) prägn., vollkommen ausbilden, Achillem citharā, Ov. art. am. 1, 11.
liquidus , a, um (liqueo), flüssig, fließend, I ... ... Liv. – vox, helle, reine Stimme, Verg.: u. so carmen citharae, Lucr. – B) übtr.: 1) hell, klar, rein, ...
augurium , ī, n. (augur), die Beobachtung ... ... die Wissenschaft des Augurs, die Weissagekunst, Apollo augurium citharamque dabat, Verg.: non augurio potuit depellere pestem, Verg.: Attus Navius, vir ...
prae-cino , cecinī u. cinuī, ere (cano), I) ... ... praecinunt, Cic.: praelucere funalia et praecinere sibi tibias iussit, Flor.: praecinente et praemoderante citharā gressibus (Dat.), Gell. – b) v. Flötenbläser: pr. ...
com-porto , āvī, ātum, āre, zusammentragen, -schaffen, ... ... od. in aedem Castoris, Cic.: sarcinas in acervum, Auct. b. Afr.: citharas emptas in unum, Hor.: aurum atque argentum domum regiam (in den K ...
pulsātor , ōris, m. (pulso), I) der Klopfer ... ... . conf. 10, 31, 46. – II) der Schläger, citharae, Zitherspieler, Val. Flacc. 5, 694.
strepitus , ūs, m. (strepo), I) jedes verworrene, wilde ... ... eines Musikinstrumentes, der Klang, das Rauschen, citharae, Hor.: tibicinae, Hor. – / heterokl. Genet. Sing. strepiti, ...
resultātio , ōnis, f. (resulto), I) das Zurückspringen ... ... psalm. praef. § 9: caelestis oraculi res., Heges. 4, 17. – citharae blanda res., Cassiod. var. 2, 40, 12. – II) übtr ...