1. cōnspīro , āvī, ātum, āre (v. con ... ... eine Meuterei, ein Komplott stiften, sich verschwören, absol., priusquam plures civitates conspirarent, Caes.: cum alqo, Suet.: in alqm, Suet.: contra alqm, ...
im-pertio (in-partio), īvī u. iī, ītum, ... ... od. alci alqd, zB. indigentibus de re familiari, Cic. – alci civitatem, Cic.: alci multam salutem, herzlich grüßen lassen, Cic.: partem oneris ...
cōnūbium (connubium), ī, n. (con u. nubo), ... ... essent sancire, Cic.: Samnites foedere primum, deinde conubio, atque inde cognationibus, postremo civitate sibi coniunxisse, Liv.: Persas et Macedones conubio iungi, Curt. – / ...
īn-flecto , flexī, flexum, ere, einbeugen, nach ... ... non luctus gemitus virorum mulierum immanem eorum animum inflexit, quin... dignitate alios, alios civitate eversum irent, Ps. Sall. de rep. 2, 4, 2.
ex-olēsco , lēvī, lētum, ere (zu alo), I) ... ... vetustissima Italiae disciplina per desidiam exolesceret, Tac.: multa exempla maiorum exolescentia iam ex nostra civitate, Monum. Ancyr. 2, 12: vetus civitatis exoletusque mos, Suet. – ...
concordo , āvi, ātum, āre (concors), I) v. intr. ... ... potuerunt, Iustin.: vicinae gentes concordabant, Amm.: concordantibus viro et uxore, ICt.: concordante civitate, Iustin. – m. cum u. Abl., cum illa, Ter.: ...
2. receptus , ūs, m. (recipio), I) das ... ... Rücktritt, Rückschritt, non tutissimus a malis consiliis r., Liv.: eo processuras (civitates), unde receptum ad paenitendum non haberent, Liv. – b) insbes., die ...
singulus , a, um, häufiger der Plur. singulī , ... ... naves erant attributae, jedem ein Schiff, Caes.: describebat censores binos in singulas civitates, Cic.: singulis diebus, Cic.: in dies singulos, von Tag zu Tag ...
per-verto (vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, ... ... , zugrunde richten, verderben, amicitiam, Cic.: iura, Cic.: mores, Nep.: civitatem, Nep. – C) gleichs. ein Bein stellen, den Sturz ...
colluvio , ōnis, f. (colluo), das Zusammengespülte, ... ... .: in colluvione Drusi, bei dem Wirrwarr, den Drusus angerichtet hatte, Cic.: civitates ex omni colluvione et confusione in aliquam tolerabilem formam redigere, Liv.: ex hac ...
veternus , a, um (vetus), von hohem Alter, ... ... das Phlegma, civitatis, Cael. in Cic. ep.: veternus civitatem occupavit, ibid.: veterno consenescere, v. Vieh, Colum.: stolidum excitare veternum ...
dēfīnītē , Adv. m. Superl. (definitus), abgegrenzt ... ... temporibus, hominibus, causis, Cic.: lex Gellia et Cornelia, quae definite potestatem Pompeio civitatem donandi dederat, Cic.: Superl., definitissime credite, Ps. Augustin. serm. app. ...
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... .: alci arma virosque ad bellum, Liv.: iis auxilium suum, Caes.: toti Italiae civitatem (das Bürgerrecht), Vell.: his interfectorum matrimonia (Ehefrauen), Iustin.: reginae ...
1. cōn-sterno , strāvī, strātum, ere, I) überbreiten ... ... – u. v. Chaussieren, Bedielen des Bodens usw., aream silice, Col.: civitatem silicibus e montibus excisis, Inscr.: u. ohne Abl., semitam constratam recte ...
... reizen, aufwiegeln, wankend machen, verführen, civitates, Caes.: servitia, plebem, Sall.: sollicitatus ab Arvernis pecuniā, Caes.: ... ... Cic.: legatos tumultus excitandi causā a P. Lentulo esse sollicitatos, Cic.: reliquas civitates sollicitant (fordern, rufen sie auf), ut etc., Caes.: dixit ...
nēquīquam (nicht nequicquam, nequidquam), Adv. (ne u. ... ... . asin. 698. – b) zwecklos, ohne Grund, nequ. exterritā civitate, Liv. 5, 28, 13: ut non nequ. tantae virtutis homines iudicari ...
1. submissus (summissus), a, um, PAdi. ( von ... ... demütig, demutsvoll, submissi petimus terram, Verg. Aen. 3, 93.: civitates recenti calamitate submissiores, Hirt. b.G. 8, 31, 2: preces, ...
nōbilitās , ātis, f. (nobilis), I) der weitverbreitete Name ... ... Tac. ann. 12, 20: qui caedibus (durch Hinrichtungen) nudant nobilitatibus civitatem, des Adels berauben, Arnob. 1, 64. – b) die ...
dē-populor , ātus sum, ārī, völlig verheeren, verwüsten, ... ... allen Menschenklassen Verheerungen anrichten (v. einer Pest), Tac.: u. so Atheniensium civitatem internecivo morbi genere (v. der Pest), entvölkern, Gell. – / ...
dis-tribuo , buī, būtum, ere, verteilen, austeilen, verbreiten ... ... frumentum civitatibus, auferlegen, zu geben befehlen, Cic.: iura in tetrarchas, reges, civitates, die verschiedenen Rechte der T. usw. bestimmen, Auct. b. Alex ...
Buchempfehlung
In elf Briefen erzählt Peter Schlemihl die wundersame Geschichte wie er einem Mann begegnet, der ihm für viel Geld seinen Schatten abkauft. Erst als es zu spät ist, bemerkt Peter wie wichtig ihm der nutzlos geglaubte Schatten in der Gesellschaft ist. Er verliert sein Ansehen und seine Liebe trotz seines vielen Geldes. Doch Fortuna wendet sich ihm wieder zu.
56 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro