2. col-ligo , lēgī, lēctum, ere (con u. ... ... quae si colliges, Cic.: cum et nostrae rei publicae detrimenta considero et maximarum civitatum veteres animo calamitates colligo, Cic. – β) rechnend zusammenbringen, ...
1. populus , ī, m. ( zu pleo, plēbēs, ... ... Fabri Liv. 22, 7, 6. – b) einer Provinzialstadt, populi civitatum, populi urbium, ICt. – od. der ganzen Provinz, populi provinciae, ...
1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... armis erant, Caes.: naves paratissimae atque omni genere armorum ornatissimae, Caes.: provincia omnium civitatum consensu paratissima, zum Kampf völlig gerüstet, Cic.: im Bilde, fortitudo ...
re-pello , reppulī, repulsum, ere, I) zurücktreiben, vertreiben ... ... inferre, Curt.: vim vi, Cic.: dolorem a se, Cic.: oratorem a gubernaculis civitatum, Cic.: furores Clodii a cervicibus civium, Cic.: iniuriam ab alqo, Liv.: ...
īn-stituo , tuī, tūtum, ere (in u. statuo), ... ... civitates, Cic. (s. Ellendt Cic. de or. 1, 36): civitatum mores, Sall.: ita ab adulescentia vitam instituisse, ut etc., habe seinem ...
plōrātus , ūs, m. (ploro), I) das klagende ... ... clamor permixtus mulierum atque puerorum ploratibus, Liv.: lamentis et ploratibus eiulans, Apul.: audivi civitatum gemitus, ploratus, Cic.: quamvis levi ictu ploratus turpissimos edunt, Cic.: dies ...
sīgnifico , āvī, ātum, āre (signum u. facio), ... ... illum veluntate, die leise Andeutung enthielten, Cic.: hāc re significari magnum numerum civitatum suam vim sustinere non posse, Caes.: Romam se ire magno clamore significabant, ...
prōd-igium , iī, n. (eig. prōd-agium, ... ... die Ungeheuerlichkeit, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur civitatum frumentum improbare, suum probare, eine Unnatürlichkeit und Ungeheuerlichkeit (eine unnatürliche u. ...
cōnsēnsio , ōnis, f. (consentio), die Übereinstimmung, ... ... Cic.: globus consensionis, Nep.: c. scelerata, Cic.: magna multorum, Nep.: aperta civitatum, Tac. – im Plur., nullaene consensiones factae esse dicuntur? Cic. ...
prōpēnsus , a, um, PAdi. (propendeo), hervorhangend, herabhangend, ... ... voluptates propensior, Cic.: propensior pro Alexandro, Iustin. 16, 1, 2: propensissimā civitatum voluntate, Auct. b. Alex. 26, 1. – 2) ...
prōcursus , ūs, m. (procurro), das Vorlaufen, Vorwärtslaufen ... ... Max. 3, 2 in. – 2) der Fortgang, Verlauf, civitatum duarum exortus et procursus et debiti fines, Augustin. de civ. dei 1, ...
notābilis , e (noto), I) bemerkenswert, a) ... ... .: notabilis turpitudine, ICt. – II) übtr., bemerkbar, kenntlich, civitatum fundamenta vix notabilia, Sen. de ira 1, 2, 2: in nullo ...
conditrīx , trīcis, f. (Femin, zu 2. conditor), ... ... praestantissima potentia caeli ac terrae c., Lact. 1, 5, 6: paupertas omnium civitatum c., Apul. apol. 18: c. ac moderatrix temporum divina providentia, Augustin ...
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... publica, Vell. – Meton., der aufgezeichnete Wille, schriftliche Auftrag, civitatum auctoritates ac litterae, Cic.: publicae auctoritates testimoniaque, Cic. – d) der ...
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... Verfassung, Staatsverfassung, disc. civitatis, Sen.: disc. rei publicae, Cic.: earum civitatum severissima disc., Tac.: Lacedaemoniorum disc., Cic.: disciplinam dare, Cic.: ...
gubernāculum (poet. synkop. gubernāclum), ī, n. (guberno), ... ... alqm a publicis gubernaculis, Treb. Poll.: u. so depellere oratorem a gubernaculis civitatum, Cic.: a gubernaculis recedere, Q. Cic. – in andern Beziehungen, ...