clausūra (vulg. clūsūra), ae, f. (claudo), I) der Verschluß, das Schloß an einer Tür, tutari ostia clausuris et seris (Riegel), Vulg. Baruch 6, 17: an einer Halskette (u. zwar ...
claudeor , ērī, od. claudor , dī (claudus), hinken, risus circumstantium eo maxime quod claudebatur excussus, Mart. Cap. 8. § 804.
per-clūdo , clūsī, clūsum, ere (per u. claudo), gänzlich ausschließen, Paul. dig. 20, 2, 9.
prōclūdo , ere (pro u. claudo), verschließen, einschließen, Pallad. 3, 26, 4.
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, I) als Verschließendes, a) der Verschluß an Türen, Toren, Kasten usw., der Riegel, Sperriegel, Fallriegel, α) Sing., Caes. Germ. Arat. ...
prae-clūdo , clūsī, clūsum, ere (prae u. claudo), I) verschließen, versperren, portas (alci), Caes.: fores, Prop.: horrea, Suet.: ruinā aedificiorum praeclusa via, Suet.: maria bello quasi tempestate, Flor. – prägn., praeclusit cunctos ...
inter-clūdo , clūsī, clūsum, ere (inter u. cludo, claudo), absperren, abschneiden, I) etw. jmdm. versperren, abschneiden, verhindern, benehmen, commeatum inimicis, Plaut.: suos commeatus, Liv.: iter, Cic.: omnia itinera, Caes.: ...
sēmiclausus u. sēmiclūsus , a, um (semi u. claudo, cludo), halbverschlossen, -geschlossen, os, Apul. met. 10, 10: postica, Amm. 18, 6, 11: Silvane sacrā semicluse fraxino, nur zur Hälfte sichtbarer, Corp ...
intrāclūsus , a, um (intra u. cludo = claudo), eingeschlossen, Gromat. vet. 37, 19 u. 341, 31.
clausibilis , e (claudo), verschließbar, Not. Tir. 50, 85. Not. Bern. 19, b u. Gloss.
in-claudibilis (in u. claudo), unschließbar, irrational, Placid. gloss. V, 26, 14.
hebes , hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz ... ... mobilis et erecti), Sen.: hebetiora ut sint hominum ingenia, Cic.: animo hebeti atque claudo pro exercito uti volunt, Ps. Sall. – v. Geisteskräften, hebes ...
in-cēdo , cessī, cessum, ere, I) intr. einherschreiten ... ... , sed incedimus, gehen nicht ungeniert, sondern mit abgemessenen Schritten, Sen.: qui claudos praecipiebat incedere, gehen hieß, Arnob.: m. Advv. (wie?), ...
2. commodo , āvī, ātum, āre (commodus), gehörig ... ... Dat. pers. u.m. Ang. womit? durch Abl., caecus claudo (Dat.) pede commodat, Auson. epigr. 133, 3: cui ego, ...
prae-cipio , cēpī, ceptum, ere (prae u. capio), ... ... , 5: redire mulierem in patriam praecepit, Spart. Sev. 15, 7: qui claudos praecipiebat incedere, Arnob. 1, 63: flumina fluere praecepit, Lact. 2, ...
circum-clūdo , clūsī, clūsum, ere, ringsum einschließen, ... ... periculis meis circumclusus ac debilitatus, ibid. 2, 14. – / ohne Umlaut circumclaudo, Cael. Aur. chron. 4, 7, 103.