conturbātio , ōnis, f. (conturbo), die Verwirrung, Verstörung ... ... 30. – b) die gemütliche = die Bestürzung, conturbatio est metus excutiens cogitata, Cic. Tusc. 4, 19: post rem rubor, pallor, titubatio et ...
comprehēnsio (zsgzg. comprēnsio, Frontin. aqu. 77 Buech.), ōnis ... ... et c. tollitur, Cic.: complecti omnia unā comprehensione, Cic. – Plur., cogitationes comprehensionesque rerum, Cic. de fin. 3, 49.
incitāmentum , ī, n. (incito), das ... ... , 12, 12. – mit obj. Genet., incitamenta animi, Sen.: magna cogitationis incitamenta, Plin. ep.: inc. cupidinis, Tac.: incitamenta irarum, Tac. – ...
quantus-libet , quantalibet, quantumlibet, so groß es nur sei, ... ... te quantumlibet oderint hostes, Eumen. pan. Const. 10, 4: quantumlibet intenta (cogitatio), Nov. Val. III. de indulg. reliqu. II, 1. c. ...
in-comprehēnsibilis , e, unerfaßbar, unergreifbar (Ggstz. comprehensibilis), ... ... , Chalcid. Tim. 43 A.: iudicia, Vulg. Roman. 11, 33: incomprehensibilis cogitatu (v. Pers.), Vulg. Ierem. 32, 19. – neutr. pl ...