colēns , entis, PAdi. (colo), verehrend, Verehrer, qui sunt religionum colentes (cives), Cic. Planc. 80.
circum-colo , ere, rings um einen Ort ... ... 10: Boeben paludem, Liv. 31, 41, 4. – Partiz. subst., circumcolentēs, ium, m., die Umwohner, ICt.
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... in fugam, zur Fl. nötigen, in die Fl. schlagen, Caes.: Sestum incolentes in deditionem, zur Üb. zwingen, Liv. III) dare se ...
rūs , rūris, n. ( aus *revos, avestisch ravah ... ... rure hoc capio commodi, Ter.: rura peragrantes, Cic.: rura colere, Plin.: rura colentes, die Landbebauer, Hirt. b. G.: rura exercere bubus, Hor.: ...
terra , ae, f. (›das Trockene‹; vgl. τερσαίνω ... ... Erde, die Welt, terrae ultimae, Cic.: has terras incolentes, Cic.: pecunia quanta sit in terris, Cic.: orbis terrarum, der Erdkreis ...
Höhle , cavum (die Höhle übh. als leerer Raum, z ... ... . in einem Felsen, ebenf. als Verbergungsort). – Höhlenbewohner , die, speluncas incolentes. – die Troglodyten sind H., Troglodytae speluncas incolunt; Troglodytis subterraneae domus ...
in-colo , coluī, cultum, ere, I) tr. bewohnen ... ... est, Amphibien, Flor. 3, 6, 6. – Partic. subst., incolentēs, ium, m., die Einwohner, Liv. u. Sen. – ...
ac-colo (ad-colo), coluī, ere, an ... ... aedibus propinquos nostris accolis, Plaut. Bacch. 173: u. Partiz. subst., accolentes, die Anwohner, Mel. 3, 1, 9 (3. ...
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... colere pie magis quam magnifice, Liv.: qui sunt sancti (fromm), qui religionum colentes (Verehrer der Religion), Cic.: conficere religiones, die heiligen Handlungen ausrichten ...
Einwohner , incola (der ansässige Einwohner einer Stadt, eines Landes, ... ... regionis; qui incolunt oppidum, locum, insulam, regionem; auch bl. incolae; incolentes; oppidani (die Städter); cives (die Bürger der Stadt): multitudo ...