κωμῳδο-τραγῳδία , ἡ , ein aus Comödie u. Tragödie gemischtes Drama, Tragicomödie, VLL.; vgl. Mein. histor. com. p. 247.
κωμῳδο-διδασκαλία , ἡ , das Lehren, Einüben einer Comödie mit den Schauspielern, das Aufführen einer Comödie, was der Comödiendichter selbst besorgte, Ar. Equ . 514.
Cōmum , ī, n. (Κῶμον), eine ... ... cisalpinischen Gallien, berühmt durch Eisenfabrikate, Geburtsort des ältern u. jüngern Plinius, j. Como, Liv. 33, 36, 14. Plin. ep. 1, 31 u. ...
2. mūtuo (āvī), ātum, āre (mutuum), von ... ... matuatum; mutuet meā causā, Caecil. com. 11: a quibus (a tragoedia et comoedia) forma mutuaretur, Tert. adv. Val. 10: luna mutuatā a sole luce ...
āctrīx , īcis, f. (Femin. zu actor, s. ... ... 6), I) die Darstellerin auf der Bühne, tragoediae et comoediae scelerum et libidinum actrices, Tert. de spect. 17 (al. auctrices). – ...
Lārius , iī, m., See in Oberitalien, an dessen Südufer Komum, der Geburtsort der beiden Plinius, lag, j. Lago di Como, Verg. georg. 2, 159 (wo Vokat. Largi). Plin. ep ...
Phasma , atis, n. (φάσμα), die ... ... Gespenst, Titel einer Komödie des Menander, Ter. eun. prol. 9: comoedico fasmate delectare, Fulg. myth. 1. praef. p. 16 M.: u ...
mīxtim , Adv. (mixtus), vermischt, Lucr. 3, 564. Prud. apoth. 1008; ham. 77. Donat. de tragoed. et comoed. extr. p. XX ed. Klotz ( wo mistim).
integer , gra, grum (eig. intager, v. tag ... ... I) in physischer Hinsicht: a) unberührt = unbenutzt, unübersetzt, comoedia, Ter. heaut. prol. 4: eum Plautus locum reliquit integrum, Ter. ...
fāmōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... = viel besprochen, viel von sich reden machend, Aesopus et Roscius famosissimi comoedorum fuerunt, Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 81: urbs, v. ...
... Komiker, poëtae, qui antiquas comoedias Graece scripserunt II) komischer Schauspieler: actor comoediarum od. comicus od. auch bl. comicus od. comoedus (κωμικό ... ... Rolle hat). – ein großer K., ma. ximus actor comoediarum.
... Plaut., Cic. u.a.: h. tragicus, Plin.: h. comoediarum, tragoediarum, Plin.: aulae od. aulicus, Hofschauspieler, Suet. u. Spart.: histriones (tragische Schauspieler) et comoedi, Quint.: quod histrio gesticulatur, Apul.: histrionis ritu mutatā repente personā, ...
1. comptus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. como), geschmückt, zierlich, gefällig, I) im allg.: fuit formā comptus, wohlgebildet, Spart. Hadr. 26, 1: comptissima anima ...
Mandēla , ae, f., ein Flecken im Sabinischen, am Ausgange ... ... einer Anhöhe, von der Digentia bespült, an der Stelle des jetzigen Klosters St. Como od. San-Cosimato de Vico-Varo (nach a. an der Stelle ...
cōn-scio , īre, I) sich eines Unrechts bewußt ... ... , 1, 61: conscientes ante latroni, Mitschuldige, Genossen des Teufels, Comodian. apol. 685. – II) wohl wissen, Tert. de carn ...
comptor , ōris, m. (como), der Ausschmücker, fabricarum, Cassiod. var. 4, 51 in.
prō-tenus u. prōtinus , Adv. (vgl. über beide gut beglaubigte Formen Ritschl Prolegg. ad Plaut. comoed. vol. I. part. I. p. XCVII; opusc. 2, 444. ...
... Andr. prol. 24: character, ibid.: comoedia, das Intrigenstück der Alten, voll verwickelter Handlung (Ggstz. c. ... ... Donat. argum. ad Ter. Andr. in. Euanth. de trag. et comoed. (Ter. comoed. ed. Klotz tom. 1. p. X V ...
trinkbar , potui accomodatus (zum Trinken geeignet, z.B. aqua). – potus praebens (Trank liefernd). – salubri potu (gesund zum Trinken). – iucundus potui (angenehm zum Trinken). – nicht t., insalubris potui. – eßbare ...
epitasis , is, f. (επί ... ... Teil der Komödie nach der Protasis u. vor der Katastrophe, Donat. de comoed. p. XV III, 8 u. 20 ed. Klotz. (Terent. Comoed. vol. 1). Donat. argum. ad Ter. Andr. p. 3. ...
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro