gewohnheitsmäßig , quod ita assueverat od. consueverat.
1. aestīvo , āvi, ātum, āre (aestivus), den Sommer wo zubringen (Ggstz. hibernare), a) v. ... ... Samnium aestivatum, Varr. – b) v. Menschen, Reatina rura, ubi aestivare consueverat, Suet.: Latiis aestivat in oris? Stat.
2. vestītus , ūs, m. (vestio), die Bekleidung ... ... densissimi montium, Cic. – II) bildl.: ea vestitu illo orationis, quo consueverat, ornata non erat, mit dem Prachtgewand, Cic. Brut. 327. – ...
cōn-suēsco , suēvī, suētum, ere, beigewöhnen, I) v ... ... mergi repararique amne consueta, Plin. pan.: unpers., sicut in solemnibus sacris fieri consueverat, Sall. – m. zu ergänzendem Infin., sowohl eines allgem. ( ...
Gewohnheit , consuetudo. – mos. institutum (Sitte, Herkommen). – ... ... od. contra consuetudinem alcis: aus G., quod ita assueverat od. consueverat: aus verkehrter G., propter depravationem consuetudinis: es ist G. der ...
angewöhnen , jmdm. etwas, assuefacere alqm ad alqd ob. alqā re. consuefacere, ut od. ne mit Konj. (im ... ... alienorum morum). – aus A., consuetudine; quod ita assueverat od. consueverat; quod id consueverat facere.